تا به حال، همه ما نقاشی کمدی را دیده‌ایم که بینی افرادی که از ماسک خارج می‌شوند را با آلت تناسلی که روی یک شلوار زیری آویزان است، مقایسه می‌کنند. ما گزارش‌هایی از مهمانی‌های خانگی خوانده‌ایم که در آن ده‌ها نفر از افراد بدون نقاب مریض شدند - و همچنین از تظاهرات‌هایی که هزاران نفر از افراد نقاب‌دار بیمار نشدند. به نظر می‌رسد که ما ترکیبی از بهترین و بدترین خودمان در طول این همه‌گیری بوده‌ایم، اما کمی زمان بیشتری داریم (افسوس) تا این کار را بهتر انجام دهیم. پس بیایید با یک خط نقره ای شروع کنیم: مشکلات و ناهنجاری های فاصله گذاری اجتماعی در واقع به ما این فرصت را می دهد تا در هر حال افرادی دلسوز، مهربان و باهوش باشیم که می خواهیم باشیم. و برای کار بر روی مهارت هایی که برای زندگی خوب در جامعه نیاز داریم، مانند برقراری ارتباط خوب، مسئولیت پذیری برای خود و تعیین مرزهای روشن. لورن آر. تیلور، مدیر سازمان خودتوانمندسازی توضیح می دهد که این به ویژه برای زنان صادق است. از خودت دفاع کن . دلایل مختلفی وجود دارد که ما این مهارت ها را نداریم. و ما اکنون، شاید بیشتر از همیشه به آنها نیاز داریم.

ما به هم وابسته ایم. یا همانطور که وزارت بهداشت نیومکزیکو می گوید، ماسک من از شما محافظت می کند ... ماسک شما از من محافظت می کند. فاصله‌گذاری اجتماعی متقابلاً محافظت‌کننده است، که باعث می‌شود تقریباً شبیه هر چیز دیگری که ما انجام می‌دهیم (به جز، شاید، رابطه جنسی ایمن) متفاوت باشد. در اینجا چند استراتژی برای فضای مذاکره، حفظ روابطمان، احترام به شأن دیگران و ایمن ماندن در این فرآیند آورده شده است.

آیتم های مرتبط

نبردهای خود را انتخاب کنید

آیا دو غریبه در پارک بدون ماسک چت می کنند؟ از نظر ذهنی برای آنها آرزوی موفقیت کنید و در راه باشید (و اگر دوست دارید، با نمایندگان سیاسی خود تماس بگیرید تا دستورات سخت گیرانه تر برای فاصله گذاری اجتماعی یا اجرای دقیق تر را درخواست کنید). به طور مشابه، اگر در مورد چند دوست که در داخل خانه دور هم جمع شده اند شنیدید - که می دانیم خطرناک است - به خود یادآوری کنید که این مسابقه ای نیست که اسب شما در آن باشد. چون، خدای من، اسب ما داخل است خیلی از نژادها در حال حاضر، و مسابقات بسیار طولانی است. ما واقعاً باید انرژی خود را حفظ کنیم.

گزینه های خود را درک کنید.

اگر به نظر می رسد همه افرادی که در سوپرمارکت کار می کنند ماسکشان از یک گوش آویزان است، تصمیم بگیرید که می خواهید با یک مدیر صحبت کنید یا فروشگاه را ترک کنید. به همین ترتیب در یک گردهمایی حیاط خلوت که به نظر می‌رسد مردم در دسته‌های نزدیک و بدون نقاب ایستاده‌اند، اگر مایل بودید با میزبان صحبت کنید (می‌دانم که همه ما دیوانه‌وار از دیدن دوباره یکدیگر هیجان زده‌ایم، اما من نگران فقدان فاصله گذاری اجتماعی آیا مایلید که یک اطلاعیه ملایم اعلام کنید و به همه یادآوری کنید که یک قدم به عقب برگردند و ماسک های خود را برگردانند؟»)، یا در غیر این صورت یک خروج دلپذیر انجام دهید. و توجه داشته باشید که دفعه بعد به مهمانی نروید، اگر شرایطی وجود ندارد که بتوانید راحت باشید. همانطور که در بقیه زندگی ما صادق است، تنها چیزی که می توانیم کنترل کنیم رفتار خودمان است .

همه را از شک بهره مند کنید.

ما همیشه نمی‌فهمیم که چه می‌بینیم یا معنی آن چیست. فرد بدون نقاب که در پمپ بنزین به شما نزدیک می شود ممکن است دارای ناتوانی شناختی باشد. آن کودک صمیمانه در کلاس چهارم کلاس کودک شما ممکن است قوانین یا دلایل آنها را نداند. مردم در میان انواع بحران های نامرئی هستند. بنابراین، قبل از انجام یا گفتن هر چیز دیگری، نفس بکشید و شفقت را تمرین کنید. این شخص یک شخص است، مثل من یک مانترا (نوعی عجیب) است که دوست دارم به خودم بگویم. همچنین: ما به معنای واقعی کلمه در این با هم هستیم - این فضا را به اشتراک می گذاریم. یک طرز فکر دلسوزانه باعث می‌شود هر کاری که بعد انجام می‌دهید راحت‌تر پیش برود، در حالی که شرمساری یا سرزنش کسی، یا فریاد زدن، برگرد، شیطان! احتمالاً شما و آنها را دقیقاً صفر درصد ایمن تر می کند.

به کسی که آسیب پذیرتر است موکول کنید.

همه - مطمئناً غریبه ها، اما همچنین زوج های متاهل، خواهر و برادر و هم اتاقی - در حال حاضر آستانه متفاوتی برای امنیت دارند. یکی از راه های مراقبت از یکدیگر این است که ارزیابی کنید چه کسی بیشتر در معرض خطر است و به مرزهای آن شخص احترام بگذارید. اگر قصد دارید کاری انجام دهید که نسبتاً غیرممکن است - مثلاً با چند دوست به یک آتش سوزی در حیاط خلوت بروید - اما با پدر نقص ایمنی خود زندگی می کنید و او نسبت به آن احساس اضطراب فوق العاده ای می کند؟ نرو یا مکالمه ای داشته باشید که در آن علم را برای لحظه ای کنار بگذارید (اگرچه، تقریباً همیشه، علم بهترین دوست ماست) تا بر احساسات شخص مورد علاقه خود تمرکز کنید. نمی‌خواهم مضطرب باشی، این موضوع مهمی است که یاد بگیری چگونه بگوییم. آیا راهی وجود دارد که این احساس امنیت بیشتری به شما بدهد؟

استراتژیک باشید

با چه کسی صحبت می کنید و چه سبک ارتباطی احتمالاً بیشترین تأثیر مثبت را روی آنها می گذارد؟ هماهنگ کردن خود با مخاطبان چیزی است که تیلور از آن به عنوان یک استراتژی کاهش تنش یاد می کند، و بسیاری از زنان احتمالاً از این مهارت ها استفاده می کنند و از قبل استفاده می کنند: ما به آرامی صحبت می کنیم تا فردی پرخاشگر را آرام کنیم. برای پراکندگی تنش شوخی می کنیم. ما خود را تحقیر می کنیم ما برای چیزی که تقصیر ما نیست عذرخواهی می کنیم. و این به این دلیل نیست که این روش درست عمل است، به نوعی اخلاقی. این است که این می تواند راه درستی برای عمل باشد برای حفظ امنیت خود و یکدیگر . شما سعی نمی کنید مگس های بیشتری را با عسل شکار کنید. (چه کسی مگس می خواهد؟) شما سعی می کنید کووید را نگیرید (یا آن را به شخص دیگری ندهید). تفاوت بزرگ

مرزهای واضحی تعیین کنید.

این استراتژی تیلور است: اول، یک نفس بکشید تا به جای وحشت و واکنش نشان دادن، مستقر و پاسخگو باشید. سپس این سه سوال را از خود بپرسید:

• چه احساسی دارم؟
• چه چیزی نیاز دارم؟
• من چه می خواهم؟

اگر در صف داروخانه منتظر هستید و شخصی به اندازه کافی پشت شما است که پاشنه کفشتان را بیرون می‌آورد: چه احساسی دارم؟ (ترسیده)؛ چه چیزی نیاز دارم؟ (برای احساس امنیت)؛ من چه می خواهم؟ (برای اینکه این شخص شش فوت از من فاصله داشته باشد). تیلور توضیح می دهد که آخرین پاسخ به شما می گوید که چه بگویید. «لطفاً شش فوت از من دور بمان.» این چنین نیست. یا اخبار را نمی خوانی؟ این دلسوزانه و دوستانه است و همچنین بیانی واضح و مستقیم از مرزهای شماست.

جعبه ابزار خود را پر کنید

چند عبارت مفید و بازکننده جمع کنید تا ترکیبی از درخواست‌های واضح، پاسخ‌های علمی، پاسخ‌های دلسوزانه و کنایه‌های استراتژیک برای موقعیت‌هایی که نیاز به آن دارند، داشته باشید. اینها تعدادی هستند که من از دوستانم تهیه کردم:

• به جای شما از ما شروع کنید: ما خیلی نزدیک ایستاده ایم. آیا باید کمی از هم جدا شویم؟
• دوست من (که در واقع یک دکتر است) می گوید، من یک دکتر هستم و فقط در این مورد در یک جلسه بودم. این تحقیق واقعاً نشان می دهد که ماسک باید روی بینی شما کشیده شود تا همه ما در امان بمانیم. (من دکتر نیستم، اما اکنون گاهی اوقات این را هم می گویم.)
• اوه! من می توانم بینی شما را ببینم!
• امن تر از متاسفم، درست است؟ (به ویژه برای افرادی که علم را زیر سوال می برند مفید است.)
• من نمی خواهم ما یکدیگر را بیمار کنیم.
• من کووید محتاط هستم آیا می خواهید کمی پشتیبان بگیرید؟
• من در حال تمرین فاصله گذاری اجتماعی هستم.
• شروع کننده های تعیین مرز، مانند: من واقعاً به شما نیاز دارم... آیا می توانید لطفا...؟ دوست دارم اگر…

و البته نکته آخر اما نه کم اهمیت: از اینکه این موضوع را با من فهمیدید بسیار متشکرم. من واقعا قدردان آن هستم.

کاترین نیومن است آبجو کوزل 's Modern Manners ستون نویس و نویسنده چگونه یک فرد باشیم .