جشن ها و داستان های زیادی در اطراف وجود دارد پنجم اردیبهشت ، یا پنجم ماه مه، در سراسر جهان. تاریخ افسانه ای فراتر از تاریخ خود رشد کرده است و به پیوند فرهنگی بین برخی از مهاجران مکزیکی و ریشه های آنها تبدیل شده است. در ایالات متحده، این تاریخ مترادف با بزرگداشت فرهنگ مکزیک شده است، که بارها به روش‌های غیرمعتبر و غیرواقعی انجام می‌شود. در مکزیک، 5 ماه مه سالگرد نبرد پوئبلا را نشان می دهد و این تاریخ با یک مقصد مرتبط است: شهر پوئبلا.

این تعطیلات به یاد نبردی است که در سال 1862 در آنجا رخ داد ناپلئون سوم نیروهای خود را برای حمله به کشور فرستاد با اشاره به اینکه مکزیک به فرانسه بدهکار است. تعداد ارتش مکزیک بیشتر بود و فرانسوی ها یکی از قدرتمندترین نیروهای مسلح به حساب می آمدند. با این حال، 2000 سرباز مکزیکی و حدود 2700 غیرنظامی مسلح توانستند 6000 فرانسوی را در آن روز تاریخی شکست دهند. رهبر مکزیک ژنرال ایگناسیو ساراگوزا بود و پس از آن روز به افتخار او نام شهر به پوئبلا د ساراگوزا تغییر یافت.

موسیقی، رقص، و غذا

هر سال، پنجم ماه مه در پوئبلا با رژه نظامی چشمگیر برگزار می شود که شجاعت سربازان مکزیکی را که در آن روز جنگیدند به یاد می آورد. بیش از 10000 نفر بین نوازندگان، سربازان، ملوانان و رقصندگان شرکت می کنند. این رژه بیشتر بر نمایش مدارس نظامی مختلف متمرکز است، جایی که سربازان با یونیفورم بکر با آرایش‌های عالی با سرعت گروه راهپیمایی راهپیمایی می‌کنند. این گروه ها با حدود 10 شناور دنبال می شوند که لحظات متفاوتی از تاریخ پوئبلا را نشان می دهند. البته، یکی از آنها نبرد است، اما برخی دیگر جنبه های دیگری از شهر را نشان می دهند، از جمله شهرهای جادویی اطراف آن، معماری باروک آن، آتشفشان نمادین Popocatepetl و موارد دیگر.

هر سال، تماشاگران نمی توانند منتظر دو لحظه کلیدی باشند: اجرای جوامع بومی و تماشاگران. چارروس . جوامع بومی زیادی در اطراف شهر پوئبلا وجود دارد، و آنها می توانند بخشی از فرهنگ خود را در طول رژه نشان دهند و کمدهای سنتی، سنت ها و رقص خود را ارائه دهند. گاوچران و گاوچران مکزیکی - چارروس و زد و خوردها همانطور که در اسپانیایی به آنها گفته می شود - همیشه یک نمایش هستند، و به همین دلیل است که آنها تمایل دارند قسمت پایانی رژه باشند. آن‌ها با لباس سنتی، اسب‌های زیبا و مهارت‌های تاثیرگذار خود وارد می‌شوند تا روز را با صدایی پرهیاهو و شاد به پایان برسانند.

این رژه چند ساعت طول می کشد، اما این پایان جشن نیست. در این مدت شهر نمایشگاهی یک ماهه برپا می کند که عیاشی را گسترش می دهد. نمایشگاه پوئبلا دارای صف طولانی هنرمندان، وسایل سواری، نمایش های هنری، نمایشگاه های صنایع دستی و غذای فراوان است. این نمایشگاه به فرهنگ پوئبلا ادای احترام می کند، و غذا شناسی بخش بزرگی از آن است. شرکت کنندگان می توانند برخی از سنتی ترین غذاهای مانند خال، سیب زمینی شیرین، و آب نبات های معمولی، از جمله غذاهای نمادین را پیدا کنند. مست (مست کمی) - آب نبات میوه ژله ای که در تکیلا یا رام خیس شده و با شکر پوشانده شده است. متأسفانه امسال نمایشگاه و رژه برای جلوگیری از شیوع COVID-19 باید لغو می شد.

زنده کردن تاریخ پنهان

نبرد پوئبلا چیزی بیش از یک تاریخ در این شهر است. اگر می خواهید در مورد آن بیشتر بدانید و این لحظه از تاریخ را کشف کنید، می توانید از مکان هایی که نبرد در آن رخ داده است دیدن کنید.

یکی از هیجان‌انگیزترین مکان‌ها برای بازدید، شبکه تونل‌های زیرزمینی پیچیده‌ای است که در سراسر شهر اجرا می‌شود. این تونل ها قرن ها قدمت دارند و مکان های کلیدی پوئبلا را به هم متصل می کنند. بخش خاصی وجود دارد که دژهایی را که در آن نبرد در جریان بود را به محله ژنرال متصل می کند. اعتقاد بر این است که او برای محافظت از خود و استراتژی از این معابر زیرزمینی عبور کرده است. اکنون می‌توانید گشتی در نیم مایلی «گذرگاه تاریخی سینکو د مایو» بزنید. تونل ها به رنگ بنفش و سبز روشن شده اند و راهنماها بازدیدکنندگان را از اسرار پشت دیوارهای باستانی عبور می دهند.

جاذبه های آموزشی

محل دقیق نبرد دارای دو قلعه است: لورتو و گوادالوپ. این معابد در ابتدا به عنوان معابد کاتولیک در بالای تپه ای ساخته شده بودند که به باکره هایی که از آنها نامگذاری شده اند اختصاص داده شده است. آنها در اوایل دهه 1800 به قلعه‌های نظامی تبدیل شدند و اکنون برای پذیرایی از بازدیدکنندگانی که می‌خواهند در تاریخ قدم بزنند، بازسازی شده‌اند. این قلعه ها دارای بقایای اصلی از نبرد مانند توپ هستند و هر کدام موزه ای دارند که بازدیدکنندگان را عمیق تر به تکامل، معنا و تاریخ خود می برد.

در قلعه لورتو، موزه مداخلات، داستان کامل نبرد، از وقایع قبلی که منجر به درگیری مسلحانه شد، تا لحظه ای که فرانسوی ها چند سال پس از نبرد از قدرت برکنار شدند را روایت می کند. در مناطق مختلف اشیای اصلی از قرن نوزدهم وجود دارد، از جمله اسلحه، پرچم، اسناد رسمی، نقاشی، و لباس نظامی. برخی از ارزشمندترین قطعات، نامه هایی هستند که رئیس جمهور بنیتو خوارز قبل و بعد از نبرد به ژنرال ساراگوسا نوشت. این موزه همچنین دارای محوطه ای است که به نقاش معروف دیگو ریورا اختصاص یافته است.

اگرچه کوچکتر است، اما موزه در قلعه گوادالوپ داستان را به روشی تعاملی تکمیل می کند. در اینجا، روایتی از نبرد با مواد چند رسانه ای وجود دارد که بازدیدکنندگان را به میدان جنگ می برد. علاوه بر این، می توان در مورد تکامل خود ساختمان و چگونگی تبدیل آن از یک مکان عبادت به یک مکان کلیدی در یک درگیری مسلحانه تاریخی آشنا شد.

قلعه‌ها در محله‌ای هستند که در سال‌های اخیر پیشنهادهای گردشگری خود را توسعه داده است تا بازدیدکنندگان بتوانند از تجربه عمیق‌تری از پوئبلا لذت ببرند. در سال 2016، موزه بین‌المللی باروک درهای خود را باز کرد و اکوسیستم فرهنگی شهر را با شروع خود ساختمان که توسط معمار برنده پریتزکر تویو ایتو طراحی شده بود، مدرن کرد. این منطقه همچنین دارای یک پارک جدید با یک افلاک نما، مسیر دوچرخه سواری، و تله کابین است که مردم را به یکی از بهترین مناظر شهر با ستاره آتشفشان Popocatepetl می برد.

این داستان در ابتدا ظاهر شد travelandleisure.com