اصطلاح زباله صفر بسیار ساده به نظر می رسد - صفر صفر است ، درست است؟ - اما در عمل ، فلسفه اتلاف صفر در واقع فضای زیادی برای تفسیر دارد. اگرچه فروشگاه های مواد غذایی زباله ، اجتماعات ، کتاب ها و حتی عروسی ها به مراتب رایج تر می شوند ، اما درک معنای صفر زباله مهم است.

هدف اصلی زباله صفر ، ارسال هیچ زباله به محل دفن زباله نیست. (از جمله چیزهای دیگر - EPA لیستی از چگونگی تعریف صفر زباله توسط جوامع در سراسر کشور وجود دارد.) ایده این است که استفاده از همه چیز را کاهش دهید (از جمله موارد غیر قابل کمپوست مانند پلاستیک ، استفاده مجدد از هر چیز ممکن (تبدیل تی شرت های قدیمی به پارچه های تمیز کننده) ، استفاده از گزینه های دیگر روش های دفع زباله صفر ، و بازیافت هر چیزی باقیمانده

اگرچه در حالت ایده آل ، تا آنجا که ممکن است کمی بازیافت می شود ، زیرا اکثر ظروف و پلاستیک های یکبار مصرف به خوبی کاهش یافته و دوباره مورد استفاده قرار گرفته اند. بیشتر موارد پلاستیکی که ظاهراً در حال بازیافت هستند - طبق 91 درصد جغرافیای ملی - هنوز در حال یافتن راه های خود برای دفن زباله ها ، اقیانوس ها و موارد دیگر هستند ، بنابراین اجتناب از استفاده هر چه بیشتر آنها بهترین راه برای کاهش میزان ارسال شده به محل دفن زباله است. هر چیز باقی مانده ، مانند ضایعات غذا یا مقوا ، می تواند کمپوست شود. (اگرچه کاهش ضایعات و مازاد مواد غذایی به طور کلی نیز بخشی از حرکت صفر زباله است.)

برخی از هاردکور هدر دهنده صفر در یک سال (یا چندین مورد) سطل زباله بسیار کمی تولید کنید که می تواند درون یک ظرف شیشه ای قرار گیرد. هرچند چشمگیر ، این مطمئناً برای بسیاری از افراد یک هدف واقع بینانه نیست - و نباید کسی را از تلاش برای رسیدن به یک شیوه زندگی با اتلاف صفر منصرف کند.

مربوط: 3 گزینه دفع زباله صفر که باید قبل از مراجعه به سطل زباله امتحان کنید

اتلاف صفر بیشتر از اینکه یک دستور باشد یک هدف است. حتی مواد صاف کن سختگیرانه مقداری زباله تولید می کنند ، اما با کاهش هر چه بیشتر این مقدار ، آنها تأثیرات زیست محیطی آنها را بسیار کاهش می دهند ، زندگی آنها را ساده می کنند و به احتمال زیاد همزمان هم پس انداز می کنند.

بسیاری از افراد در حال حاضر چندین عادت زباله صفر را تمرین می کنند ، حتی اگر آن را درک نکنند. استفاده از کیسه های مواد غذایی قابل استفاده مجدد (کیسه های پارچه ای قابل شستشو) به جای پلاستیک یا کاغذ ، بخشی از زباله های صفر است. خرید در بازارهای کشاورزان ، جایی که هیچ بسته بندی برای تولید وجود ندارد ، بخشی از زباله صفر است. و پرهیز از غذاهای بسته بندی شده مانند چیپس ، وان بستنی و غیره نیز اتلاف صفر است ، حتی اگر به دلایل تغذیه ای انجام شود.

تفاوت بین یک فرد معمول با آگاهی از محیط زیست و یک هدر دهنده صفر ، میزان استفاده از سبک زندگی خود برای جلوگیری از زباله است. یک فرد معمولی که نگران محیط است ، ممکن است از مسواک برقی با باتری قابل شارژ استفاده کند ، بنابراین مسواک های پلاستیکی را که به محل دفن زباله ارسال می کنند ، کاهش می دهد. هدر دادن صفر جدی ممکن است تا حدی باشد که خمیر دندان خود را درست کند (جوش شیرین نیز م worksثر است) ، از استفاده از ظروف پلاستیکی مسواک جلوگیری کند. زباله های صفر شامل همه موارد می شود ، نه فقط بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی و کیسه های پلاستیکی. همه پلاستیک های یکبار مصرف ، حتی آنهایی که به نظر می رسد یکبار مصرف نیستند ، مانند بطری های شامپو یا لوله های آرایش ، انواع کارهایی هستند که صفر مصرف کنندگان سعی می کنند از زندگی خود جدا کنند.

تمام آنچه گفته شد ، اتلاف صفر یک فرآیند تدریجی است. تقریباً هیچ کس نمی تواند پلاستیک ها و وسایل غیر قابل استفاده مجدد را در یک روز برش دهد. نزدیک شدن به یک شیوه زندگی زباله صفر ممکن است به معنای حذف تدریجی ظروف پلاستیکی مواد غذایی در خانه و جایگزینی آنها با ظروف شیشه ای یا تعهد به آوردن ظروف قابل استفاده مجدد به فروشگاه های مواد غذایی و رستوران ها برای غذا باشد.

بیشتر از همه ، با وجود نام مطلق بودن ، صفر زباله این تلاش را جشن می گیرد. بسیاری از شرکت ها و رستوران ها قول دادند که حمل نی پلاستیکی را متوقف کنند ، اگرچه هنوز ظروف پلاستیکی را حمل می کنند. حداقل این یک گام در مسیر درست است. در مقیاس کوچکتر ، هر بطری پلاستیکی آب که فرد از استفاده آن اجتناب می کند نیز قدم در مسیر درست است. هرچه افراد از مواد پلاستیکی و مواد دفن شده (مانند پلی استر فوم) بیشتر استفاده کنند ، بیشترین اقداماتی را انجام می دهند و در نهایت ، تمام این مراحل ممکن است به یک سیاره آلوده اضافه شود.