اخیراً داشتم می دویدم تا در اتاق خوابم جواب تلفن را بدهم ، اما هرگز موفق به ساختن آن نشدم. چرا؟ از آنجا که من روی لباس غول پیکری که شوهرم مانند لانه موریانه کنار تخت ما رسوب کرده بود ، قدم گذاشتم. همانطور که داشتم پایین می رفتم (تکه ای پر از کتاب روی تخته شب او را بریدم) ، حداقل ممنون بودم که این تپه هفته ای اخراج را انجام داد ، زیرا این سقوط من را شکست. اما وقتی که تلفن زنگ می زد و زنگ می زد ، عصبانیت من در حالی که می خواستم خودم را بدرقه کنم ، ساخته شد.

من مرتب هستم تصحیح: متعصبانه مرتب. شوهر من ، تام ، یک توفان انسانی است که در پی خود ردی از آوار باقی می گذارد. اگر به خودم بستگی داشت ، من در یک خانه بکر و مینیمالیستی زندگی می کردم. پاسخ تام این است - اوه ، اجازه می دهم به شما بگوید.

[تام: برای دستیابی به آن رویا یک راه آسان وجود دارد: با ارتکاب جرمی و رفتن به زندگی در سلول زندان.]

تام ادعا می کند که در یک ظرف آشفته رشد می کند و در انبوه روزنامه ها و مقالاتش راحتی می یابد. لباس هایش را هر جا اتفاق بیفتد زمین می اندازد.

[تام: این یک راه حل ذخیره موقت است.]

در همین حال ، اگر آپارتمان کوچک بروکلین ما کمترین خرابی را نداشته باشد ، از نظر جسمی ناراحت می شوم. من نوعی کج خلقی هستم که قبل از پایان شام می پرد و شروع به تمیز کردن می کند. همچنین تا زمانی که احساس نکنم خانه عالی است نمی توانم بخوابم.

[ تام: من یک نوار بسیار کم برای خانه 'عالی' دارم: هشدار مونوکسیدکربن ساکت است ، هیچ چیز عجیب و غریبی برای من ایجاد نمی کند و بستنی نیز کنار گذاشته نمی شود.]

پویایی ما هرگز ایده آل نبود ، اما وقتی برای اولین بار ازدواج کردیم و من به یک دفتر کار رفتم ، این کار عملی بود. اکنون هر دو از خانه کار می کنیم (نویسنده هستیم) و یک فرزند داریم. مشاجرات ما درباره آشفتگی شدیدتر شده و تهدید به تبدیل شدن به نبردها شده است. چیزی نیست که بخواهیم دختر شش ساله ما شاهد آن باشد.

چند هفته پیش ، چه زمانی ساده واقعی تماس گرفت و از من خواست که درگیر تلاش برای یک داستان شویم ، من مشتاقانه موافقت کردم.

[تام: من کمتر مشتاقانه موافقت کردم.]

ما نیاز جدی به راهنمایی داشتیم: چگونه می توانستیم از جنگ قدرت به سازش برویم؟ چگونه یک همسر عمیقاً دوجنبه را برای انجام کارها ترغیب می کنید؟ چه موقع در مورد موضعی موضع می گیرید ، و چه زمانی باید آن را رها کنید؟ بنابراین من سه متخصص را فراخواندم که می توانند به ما کمک کنند تا به یک راه حل برسیم. جولی مورگنسترن مشاور سازمانی نیویورک برای شرکتهای 500 فورچون و نویسنده کتابهایی مانند چیزهای خود را بریزید ، زندگی خود را تغییر دهید ؛ گری چاپمن ، دکتر ، مشاور روابط و نویسنده مطالب باتلاق است 5 زبان عشق سلسله ؛ و داربی ساکسبی ، Ph.D. ، استادیار روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است که اثرات استرس ناشی از بی نظمی را مطالعه کرده است.

ابتدا شوهرم و من شرح همه مسائل و چالش های خود را از طریق ایمیل برای همه آنها ارسال کردیم. سپس ، در تماس های تلفنی جداگانه ، هر حرفه ای به ما بازخورد و نکاتی داد ، و یک برنامه استراتژیک فقط برای ما تهیه کرد (که می تواند برای هر کسی مفید باشد).

جلسه ذهن ها

به نظر می رسد که پستی من ناشی از ظروف سرباز یا مسافر خیالی نیست. داربی ساکسبه به من می گوید تحقیقات علمی وی نشان داده است که خانه ای نامرتب می تواند سطح کورتیزول ، هورمون استرس را در فرد مختل کند. وی می گوید ، یکی از مواردی که باعث می شود مردم استرس فیزیولوژیکی داشته باشند احساس احساس فشار زیاد است و بی نظمی یادآوری آزار دهنده ای است که انجام نشده انجام می شود.

از طرف دیگر ، ساکسب دریافت که ، برای دیگران ، یک چیز اضافی امنیت ، خاطرات و حتی غرور را فراهم می کند. به عبارت دیگر ، ضررهای یک نفر - محصولات خرد بلیط کنسرت تام به ذهن خطور می کنند - گنجینه دیگری است.

جولی مورگنسترن می گوید ، بنابراین اولین قدم برای هماهنگی زناشویی ، درک دیدگاه های یکدیگر است. او می گوید روی شخص و نه چیزهای او تمرکز کنید. او به من می گوید بدون اینکه از جانب من انتقاد کند ، تام از من در خانه عبور کند و توضیح دهد که چرا سیستم های او ، همانطور که بنظر می رسد ، برای او کار می کنند. مورگنسترن می گوید ، اگر تور را با روح دیدن آن از طریق چشمان او بخواهید ، این رابطه شما را با وضعیت تغییر می دهد. خواهید فهمید که او به سادگی چیزهای خود را متفاوت از شما می بیند.

هرگز به ذهنم خطور نمی کرد که منطقی در پس عادت های او نه تنها تنبلی محض باشد. تام خاطرنشان می کند که هر روز آسمان خراش های مختلف کاغذی روی میز او برای تحقیق مورد نیاز است. کمدی که او در آن پنج دوچرخه (بله ، پنج) دوچرخه خود را نگه داشته است به طور آشفته ای می ترکد ، اما او به من نشان می دهد که می داند هر وسیله کجاست. جعبه ها به عنوان یک یادآوری بصری در جلوی درب انباشته می شوند تا آنها را به اداره پست برسانید. (حتی اگر بعد از چند روز عدم اقدام ، من در آخر یادآوری شوم) او حتی یک دلیل نیمه معتبر برای چمدان ارائه می کند که یک هفته بعد از سفر ، هنوز بسته بندی نشده است.

[ تام: آن چمدان نمادی تلخ از یک سفر سرگرم کننده است که پایان یافته است. تأخیر در بسته بندی لذت دور بودن را طولانی می کند.]

توضیحات او باعث تحریک پذیری من می شود ، و منطق چمدان او باعث می شود که من کمی برای او متاسفم. مورگنسترن توضیح می دهد ، بنابراین او یک روش شناسی دارد - این فقط روش سیستم شما نیست.

با همان روحیه ، از تام می پرسم چرا بعد از اینکه ساندویچ درست کرد ، به نظر می رسد یخچال ما منفجر شده است. وی می گوید ، فراموش كردن چیزهای مقدماتی مانند نوعی است كه روانشناسان آن را 'نابینایی ناآگاهانه' می نامند: شما آنچه را كه به دنبال آن نیستید نمی بینید. (تام درباره علم و روانشناسی می نویسد ، بنابراین واقعاً اینگونه صحبت می کند.)

[تام: تو ساندویچ درست می کنی ؛ شما می خواهید ساندویچ بخورید شما نمی خواهید غذا را به جای مناسب خود برگردانید ، در حالی که ساندویچ نشسته و علامت گذاری می کند. در ذهن من ، من قبلاً به مرحله بعدی رسیده ام: خوردن ساندویچ.]

به اندازه کافی منصفانه اما پس از آن مورگنسترن پس از آنکه تام از طریق آن برای ساخت یک ساندویچ از طریق آن رد کرد ، من را از طریق آشپزخانه رد می کند تا بتواند دیدگاه من را ببیند. او می گوید چقدر ناراحت کننده است که ظروف سرباز یا مسافر او باعث صرف وقت شما می شود و شما را از آنچه می خواهید انجام دهید باز می دارد. از وسایل پراکنده ، کیسه های نان ، چیپس و بوقلمون و کارتن خالی لیموناد رد می شویم. من اشاره کردم که چون آشپزخانه اکنون به صورت خانه گوریل در باغ وحش برانکس به نظر می رسد ، من 10 دقیقه وقت صرف تمیز کردن می کنم ، زمانی که تمام کاری که می خواستم انجام دهم تهیه یک فنجان چای است. ناگفته نماند که وقتی او ظروف را باز می گذارد و سرگردان می شود ، غذا می تواند کهنه شود یا خراب شود - که این برای ما هزینه زیادی دارد. او خرد شده است. او قول می دهد از این به بعد تلاش کند تا هرطور که شده صاف شود. اما به هر حال ، یکی از پیشنهادات گری چپمن را امتحان می کنم و از او می پرسم ، آیا اگر یادداشتی برای تمیز کردن برای شما بگذارم ، اشکالی ندارد یا اینکه این را به عنوان مادر شما در نظر می گیرید؟ چپمن می گوید: (درخواست همیشه بهتر از تقاضا است ، بنابراین پرسیدن و ارائه گزینه ها شانس من برای نتیجه را افزایش می دهد.) تام با آن خوب است ، بنابراین من یادداشت كوچكی را به صفحه اعلانات آشپزخانه آویزان می كنم كه روی آن نوشته شده است ، لطفاً تمیز شوید همانطور که می روید

[تام: خوب ، بله ، تقریباً به نظر می رسد یک صحنه جنایت باشد.]

برخورد لباس

یکی از مهمترین بحث های ما کمد اتاق خواب تام است: آنقدر پر از پر است که حتی نمی تواند در را ببندد. من از شش ماه قبل به او مزاحم شده ام تا آن را بیل بکشد. چپمن رویکردی مخالف را پیشنهاد می کند: دیگر کمد را ذکر نکنید. او قبلاً می داند که شما می خواهید او آن را تمیز کند ، زیرا 15 بار به او گفته اید. در عوض ، او به من می گوید که هر وقت کار دیگری را انجام داد ، مانند بیرون آوردن زباله یا کمک به دخترم برای کنار گذاشتن لگوس ، به او تعارف کن.

اما چرا من باید او را مانند یک بازیگر طلایی برای کارهایی که باید در ابتدا انجام دهد ، ستایش کنم؟ من می پرسم. چاپمن می خندد. می شنوم ، می گوید وی توضیح می دهد که این توصیه به هر دو جنسیت مربوط می شود و نه در مورد تقویت خود همسر بلکه در ایجاد جو مهربانی و احترام است که در نهایت زمینه مناسب تری برای ایجاد تغییر است.

هنوز هم برای من احساس یکپارچه سازی است. وقتی غر می زنم که تام به من در مورد این چیزها تعارف نمی کند ، چپمن می گوید که من نمی توانم نمره را حفظ کنم. من فقط باید آن را بخورم ، سخاوتمندانه تصویب کنم و صبر کنم. به همین سادگی؟ من می پرسم ، باور نکردنی است. او می گوید ، هیچ یک از ما نمی خواهیم کنترل شود. اگر تام احساس می کند که شما واقعاً به او اهمیت می دهید ، با کلمات موافق ، به احتمال زیاد انگیزه تمیز کردن این کمد را دارد. و هنگامی که همه حسن نیت تثبیت شد ، دانستن اینکه من می خواهم این کار انجام شود ، تام ممکن است من را متعجب کند.

دو هفته بعد که مجبور شدم خودم را به تعریف و تمجید از شوهرم تحمیل کنم ، درست بعد از پنکیک شنبه صبح ، تام جلوی کمد ایستاده و دستانش را روی لگن می گذارد و می گوید وقت آن است که دوباره فکر کنم. سپس - این خیلی آسان به نظر می رسد ، اما درست است - او آن را تمیز می کند. او تی شرت های باستانی می اندازد ، ژاکت ها را مرتب می کند و لاغر می شود موارد تکراری ، مانند چهار چراغ جلو کمپینگ.

[تام: من چندتایی دارم زیرا شما چیزها را بیرون می ریزید! یادتان هست که چه زمانی قصد داشتیم به اروپا برویم و سرانجام پاسپورت گمشده من را در سطل آشغال پیدا کردیم؟ هیچ چیز ایمن نیست ، بنابراین من ذخیره می کنم.]

کندن کمدش بیشتر روز را به طول انجامید ، اما او همه کار را انجام داد. بعداً از تام س askال می کنم که آیا او متوجه شده است که من روی تعارفات می ریزم؟ او نکرده است.

آه کشیدن خوب ، به هر حال کار کرد.

مدیریت ظروف سرباز یا مسافر

با انرژی ، با ساکسب در یک درگیری همیشگی دیگر مشورت می کنم: من دوست دارم ظرف شام را بلافاصله بشویم ، در حالی که تام ترجیح می دهد بگذارید همه چیز خیس بخورد. و خیس کن درست قبل از خواب ، وقتی کاملا عصبانی هستم ، او می خواهد آنها را در ماشین ظرفشویی قرار دهد.

[تام: این فقط بهینه سازی است: بگذارید آب کار را انجام دهد.]

ساکسبی می گوید من باید چارچوب زمانی خود را شل کنم. او می گوید اگر شما به او ظرف مالکیت ظروف را بدهید و او می تواند آنها را در هر بازه زمانی که بخواهد انجام دهد ، پس مجبور نیستید فعالانه تحت فشار قرار بگیرید که آنها در سینک ظرفشویی هستند.

اما این باعث ایجاد کشش می شود ، بنابراین من از توصیه چاپمن استفاده می کنم و به تام می گویم که من نمی خواهم نق بزنم - من فقط اعتماد خواهم کرد که بعد از اینکه او اجازه داد ظرف ها خیس بخورند ، او پیگیری می کند و آنها را کنار می گذارد ، بگویید ، 10 شب او موافق است.

هر سه متخصص می گویند ، این ایده ملاقات در وسط کلید مدیریت پویایی ما است. آنها به ما می گویند که یکی از مهمترین کارهایی که می توانیم انجام دهیم این است که فکر را که هر یک از ما درست است کنار بگذاریم. وقتی تام زبانم را نگه می دارم بازیافت را بیرون نمی کشد من وقتی دختر ما را به مدرسه می برد کنار در ترک کرده ام.

[تام: چرا باید یک باره این کار را انجام دهم؟ اگر من ترک تحصیل می کنم ، آیا باید یک کیسه زباله افتاده را نیز حل کنم؟]

از او می پرسم آیا احساس ناراحتی می کند که هنوز وظیفه بر روی او معلق است. او اذعان می کند که این کار را می کند و می گوید وقتی بالای سر وظایف خود است احساس بهتری پیدا می کند اما تمیز ماندن برای او بسیار سخت است.

[تام: شما نوعی هستید که از روی عادت درست می شوید. اما برای من ، این مانند رویدادی است که باید تدارک ببینم: لیست پخش Spotify را آماده کنید. وسایل را جمع کنید. کنار گذاشتن یا اصلاً انجام ندادن آن راحت تر است.]

مورگنسترن با کار به سمت یک دفع ، ما را مجبور می کند مناطق ممنوع را انتخاب کنیم ، جایی که تام می تواند بیرون برود و من بی عیب و نقص می شوم. او ادعا می کند میز کنار تخت ، میز و کمد دوچرخه خود. من ادعا می کنم پیشخوان های آشپزخانه ، بالای کمد و کابینت های حمام. او همچنین به ما امکان می دهد تا آنجا که ممکن است از فلاتسام تام باشد. برای اینکه عادت او را از بین بردن همه چیز در جلوی در هنگام ورود به خانه ، به عنوان مثال ، ما قلاب ها را برای کت ها و کیف های او آویزان می کنیم و یک سطل زباله دریایی سرپوشیده را کنار در می گذاریم تا بقیه چیزها (کاغذها ، کتاب ها ، عینک آفتابی) را در آن بریزیم. من هنوز می دانم که در سطل آشغال مواد زیادی وجود دارد ، اما پوشاندن آن با درپوش مفید است: اگر کلافه را نبینم ، هیچ گونه لرزش ایجاد نمی کند.

شکستن چرخه

سپس به سراغ لباسشویی می رویم - انگیزه بسیاری از درگیری ها. تام دوچرخه سواری است که کوههای ورزشی عرق کرده تولید می کند ، بنابراین مسئول شستشو است. مسئله این است که او اجازه می دهد کیسه قبل از اینکه با آن برخورد کند ، به یک رژه روز شکرگذاری Macy’s متورم شود - و من به مورگنسترن گفتم تا زمانی که او این کار را انجام داده ، لباس ها اساساً به مالچ تبدیل شده اند.

برای موقعیت های ناخوشایند ، او دوست دارد مشتری از خود سوالی بپرسد که آیا ارزش عصبانیت را دارد ارزیابی کند: چه هزینه ای برای شما دارد؟ او می گوید ، با کیسه لباسشویی ، غیر از نیاز وسواسی شما برای انباشته نشدن آن ، چه هزینه ای برای شما دارد؟ خوب ، او reeks ، من به او می گویم. همچنین ، در یک زمان خاص ، لباس زیرم تمام می شود.

درست. بنابراین این دلایل موجه است. در حالی که اگر شما فکر می کنید ، من متنفرم وقتی می بینم چیزی در حال انجام است ، احساسی است این چیزی است که شما باید چشم خود را از چیزهای دیگر بردارید.

مورگنسترن پیشنهاد می کند کیف همیشه در حال انبساط خود را با یک مانع زیبا کوچکتر تعویض کنیم ، بنابراین سریعتر پر می شود و درب آن حاوی بوی بد است. سپس او از تام س asksال می کند که آیا مورد دیگری باعث شستشوی لباسشویی شده است یا خیر ، و او می گوید جوراب های متناسب.

او می گوید ، اوه ، بزرگترین مانع است. او پیشنهاد می کند که همه جوراب ها را در یک رنگ تهیه کنیم تا وظیفه مطابقت را از بین ببریم. او می گوید ، مگر اینکه همه چیز شما این باشد که 'من جوراب های جالب شخصی می پوشم' ، فقط آن را پیچ کنید. چه کسی اهمیت می دهد؟ ما نمی کنیم بنابراین جوراب هایمان را خندق می کنیم ، به آمازون می پریم ، و برای او جیب های مشکی و برای من خاکستری سفارش می دهیم. (دختر ما می تواند جوراب های شخصیتی خود را که حیوانات خود را تزئین می کنند نگه دارد.)

شرایط توافق نامه

پیشرفت امیدوار کننده است ، اما یک منبع اختلاف دیگر نیز وجود دارد که ما با آن مقابله نکرده ایم: عادت تام برای از دست دادن کلیدهایش حداقل چند بار در هفته. من خاطرنشان می کنم که وقتی دیر به جلسه می رسد ، او خیلی آسان نیست.

[تام: من فقط نمی دانم که آیا می خواهم با ردیابی موقعیت مکانی-مکانیکی کلیدهایم ، فضای مغزم را اشغال کنم.]

همانطور که چارلز دهیگ در کتاب خود اشاره کرده است قدرت عادت ، برای تغییر یک عادت باید یک عادت جدید ایجاد کنید. مورگنسترن پیشنهاد می کند یک ظرف زیبا تهیه کنید و آن را در محلی قرار دهید که تام بیشتر کلیدهایش را می پراند ، که میز کنار کاناپه است. من یک کاسه کوچک چاپ پلنگ با یک لبه طلایی در One Kings Lane پیدا کردم. این طرح کار نمی کند. بنابراین ما TrackR Bravo را برای او خریداری می کنیم ، گیزمی به اندازه 30 دلار که می توانید آن را به حلقه کلید خود وصل کنید تا بتوانید به سرعت آن را با تلفن خود شکار کنید. تلفن او اساساً از دست او خارج می شود ، بنابراین در آنجا احتمال از دست دادن وجود ندارد.

در مورد من ، مورگنسترن می گوید من باید مرتب و مرتب و مرتب کردن بی پایان خودم برسم. او به من گفت که هدف از منظم ماندن این است که وقت خود را آزاد کنم تا بتوانم آن را صرف انجام کارهایی کنم که دوست دارم در کنار خانواده و دوستان. در عوض ، به نظر می رسد که من بیشتر از وقت خود را به سرگرم کردن و صاف کردن اختصاص می دهم. ساکسب موافقت می کند. او می گوید ، اگر نیاز شما برای تمیز کردن در مواردی است كه از آنها لذت می برید تداخل ایجاد می كند ، این ناسازگار است ، به این معنی كه دیگر برای شما كار نمی كند. در این صورت وقت آن است که آن را مهار کنیم. اکنون ، وقتی ما در حال بازی خانوادگی Monopoly هستیم و من وسوسه می شوم که جهش کنم و چیزی را کنار بگذارم ، از خودم می پرسم ، آیا می توانم به جای آن در لحظه باقی بمانم؟ آیا می توان صبر کرد؟ آیا اصلاً لازم است این کار را انجام دهم؟

آنچه من و تام در این آزمایش خیلی سریع آموختیم این بود که ، همانطور که چاپمن می گوید ، یا همسرتان نمی تواند تغییر کند ، یا به دلایلی تغییر نخواهد کرد. آن وقت است که شما باید بفهمید که روی میز کار همسرتان دسته ای کاغذ وجود دارد ، جرم بزرگی نیست. برای شما منطقی نیست ، اما برای او مفید است.

[تام: این در واقع یک سیستم بایگانی طبقه بندی شده است. همه مقالات در یک واحد ذخیره عمودی با مضمون کاغذ قرار می گیرند.]

بنابراین من در مورد میز آشفته تام حرف زدن را متوقف کردم. درعوض ، از او می خواهم (به جای اینکه به او فرمان دهم) هر روز کاری را حداقل با چهارگوش کردن توده ها در پشته های مرتب به پایان برساند تا توهم آراستگی ایجاد شود و مضرهای شل کار را در یک کابینت با در بسته بچینید. و حالا از خودم می پرسم چه هزینه ای برای تو دارد؟ چندین بار در روز این عبارت کوچک مبتکرانه چشم انداز فوری را ارائه می دهد. ما هنوز اختلافات خود را داریم ، اما واقعاً سعی می کنیم مسائل را از دید دیگری ببینیم.

[تام: معلوم شد ، روش تمیز کردن شما به همان اندازه که فکر می کردم سخت نیست. من دریافتم که بهتر است سطح استرس من بیشتر از این باشد که در آخرین لحظه به حالت بحران بروم.

و من شروع کردم به گشت زنی در سطل های زباله برای اینکه ببینم آیا آنها احتیاج به تخلیه دارند زندگی چندانی نیست. آیا من می خواهم در یک نمایشگاه زندگی کنم ، یا می خواهم در یک خانه زندگی کنم؟ در عوض ، هر وقت ممکن است سعی می کنم فلسفه زندگی تام را که به نظر می رسد Let it soak باشد ، اتخاذ کنم.

Jancee Dunn نویسنده کتاب مشاوره است چگونه بعد از بچه ها از شوهر خود متنفر نشویم .

امروز برای کار شلوار یوگا پوشیدید زیرا شلوار کار خود را پیدا نمی کنید. پس چی ؟! آنها تمیز هستند ...

یک تخت ساخته نشده به این معنی نیست که ملحفه تازه و تمیز نیست و - هی ، یک لحظه صبر کن - این است من بستر!

شاید شما ندانید که کلیدهای شما کجا هستند اما کفش های شما هستند مرتب شده بر اساس سبک ، مارک ، رنگ و قد.

پشته های (مرتب شده) پست الکترونیکی شمع های (تا شده) خشکشویی. ماشین ظرفشویی خالی از آب ( تمیز ) ظرف ها.

آیا سازندگان برچسب هنوز هم یک چیز هستند؟ شرط می بندی. شما صاحب یکی هستید. و یک نسخه پشتیبان تهیه کنید. با برچسب 'پشتیبان گیری LABEL MAKER. '