من کسی را می شناسم - T.S. الیوت ، شاید؟ - گفت آوریل ظلم ترین ماه است. در واقع فکر می کنم این افتخار متعلق به ژوئن است.

من حتی در مورد هدایای معلم ، که هر ساله من را لنگ می زند ، صحبت نمی کنم. ما معمولاً به کارتهای هدیه بازمی گردیم زیرا من یک مقاله را می خوانم اهل نیویورک مقاله Caitlin Flanagan چند سال قبل که در آن او اساساً گفت که بیشتر معلمان از بیشتر هدایا متنفر هستند. بنابراین من فکر می کنم که شما نمی توانید با کارت هدیه خیلی اشتباه کنید ، مخصوصاً اگر به طرز معجزه آسایی فرزندتان را متقاعد کنید که یادداشتی بسیار خوب برای نوشتن یادداشت بنویسد ، که امسال به نوعی موفق به انجام آن شدم.

نه ، منظور من واقعاً همگرایی بسیاری از مهلت ها در یک زمان است. پایان مدرسه ، با مهمانی های همراه و نیم روز عجیب و غریب ، در آستانه مدرسه است. (و آیا کسی می تواند به من بگوید که چرا روز آخر مدرسه فقط یک ساعت طول می کشد؟). نیاز است که همه چیز در باغ شما قبل از اینکه ناگهان در ماه اوت باشد کاشته شود و شما متوجه شوید که هنوز گوجه فرنگی را داخل آن قرار نداده اید. بچه ها برای اردو آماده می شوند ، که اگر شما از خانواده ای معطل هستید ، مانند من همیشه به فرم های پزشکی لحظه آخری نیاز دارید.

پنجشنبه گذشته آخرین روز مدرسه ابتدایی بود. من تقریباً هر روز او را به مدرسه می برم ، و همانطور که پنجشنبه گذشته راه می رفتیم ، متوجه شدم که دیگر هرگز او را به مدرسه نمی برم. فقط برای یک لحظه احساس کردم گریه می کنم. و سپس من به یاد بسته بندی اردوگاه (آخرین مهلت: دیروز) و روز تولد او (آخرین مهلت: جمعه گذشته) افتادم ، و من سریع از آن خارج شدم.

اما من تعجب می کنم: آیا شخص دیگری در آنجا مدیریت خرداد را تقریباً غیرممکن می داند؟ و چه کاری می توانیم در مورد آن انجام دهیم!؟!؟!