همه کسی را می شناسند که بتواند انگشتان خود را به عقب خم کند ، پاهای خود را پشت سر خود قرار دهد یا به راحتی در کلاس های یوگا به سخت ترین موقعیت ها بپیچد. اما وقتی کسی دو عضو است واقعاً به چه معناست؟ برای جمع کردن چیزهای خوب ، بد و کاملاً عجیب ، ما با دو متخصص بهداشت مشترک صحبت کردیم که موضوع را به خوبی می دانند.

اولین چیزی که باید درک شود ، می گوید ، آلیس چن ، دکتر ، پزشک متخصص فیزیوتراپی در بیمارستان جراحی ویژه در شهر نیویورک ، این است که دو مفصلی یک اصطلاح پزشکی نیست. پزشکان و فیزیوتراپیست ها برای توصیف افرادی که مفاصلشان از حد طبیعی محدودیت خم می شوند ، از کلمه hypermobile استفاده می کنند.

دوم ، دکتر چن می گوید ، تحرک بیش از حد می تواند افراد را در معرض آسیب قرار دهد - هم در لحظه و هم در دراز مدت. او می گوید هدف مفصل ایجاد حرکت است ، اما همچنین جلوگیری از حرکت بیش از حد یا حرکت در جهت اشتباه است.

وقتی قدم برمی دارید ، مفصل زانوی شما خم می شود و امتداد می یابد ، بنابراین یک نقطه پایدار برای فشار دارید ، او ادامه می دهد. اگر مفصل زانوی شما به هر دو جهت برود ، فرو می ریزد و شما قادر به تحمل وزن نیستید.

وی اضافه می کند افرادی که دارای تحرک بیش از حد هستند ، می توانند مفاصل خود را از آن نقطه ایمن و پایدار عبور دهند و این باعث فرسایش بیشتر غضروف و رباط های اطراف مفصل می شود.

دیوید بورنشتاین ، دکتر ، پروفسور بالینی پزشکی در دانشگاه جورج واشنگتن و عضو ارشد کالج روماتولوژی آمریکا ، می گوید که بیش از حرکتی ممکن است در افراد جوان مشکلی ایجاد نکند - و در واقع ، ممکن است در برخی مناطق به آنها یک مزیت جسمی بدهد ، مانند رقص و ژیمناستیک.

دکتر بورنشتاین می گوید ، اما وقتی از 10 ، 20 ، 30 سال بعد از آن افراد می پرسید که چه احساسی دارند ، بعید نیست که این افراد دچار مشکلات مشترک شوند. یا آنقدر تاندون های خود را کشیده اند که اکنون درد می کشند یا اینکه دچار تحلیل رفتن مفاصل خود شده اند زیرا غضروف آنها فشار بیشتری نسبت به حالت عادی دیده است.

دکتر چن موافقت می کند. بزرگسالانی را می بینم که می گویند ، 'من در مدرسه ابتدایی خودنمایی می کردم و با چرخاندن بازوهایم از پشت ، معلمم را بیرون می کشیدم' ، و آنها اکنون به سراغ من می آیند زیرا این مفاصل به آنها آسیب می رسانند - در پایان زودرس هستند آرتروز .

تحرک پذیری انواع مختلفی دارد که دلایل مختلفی دارد. برخی از افراد به طور طبیعی بیش از دیگران انعطاف پذیر هستند. در موارد دیگر ، یک مفصل می تواند پس از آسیب یا جراحی برای برداشتن رباط آسیب دیده ، قابل خم شدن باشد. و گاهی اوقات ، تحرک بیش از حد ناشی از یک اختلال ژنتیکی مانند سندرم Ehlers-Danlos است ، که در آن بافت همبند بدن به اندازه لازم نیست.

اگر دچار تحرک بیش از حد هستید اما درد یا مشکلات عملکردی را تجربه نکرده اید ، دکتر چن می گوید لازم نیست در این باره به پزشک مراجعه کنید. (یک استثنا وجود دارد: سندرم Ehlers-Danlos می تواند خطرات جدی دیگری برای سلامتی داشته باشد ، بنابراین اگر علائم دیگری از جمله پوست به راحتی کبود یا کشش غیرطبیعی دارید ، آن را بررسی کنید.)

اما او توصیه می کند از موقعیت هایی که باعث کشش رباط ها و گسترش مفاصل بیش از حد طبیعی می شوند - به ویژه در شرایط تحمل وزن - و جلوگیری از کشش بیش از حد در فعالیت هایی مانند یوگا ، خودداری کنید.

همچنین دکتر چن می گوید که برای افراد بیش از حد مجاز ایجاد عضله در اطراف مفاصل خود بسیار مهم است. او می گوید ، وقتی بیمارانی دارم که بسیار انعطاف پذیر هستند ، آنها حتی باید از همتایان مفاصل نرمال خود نیز قوی تر باشند. عضلات آنها هنگام حرکت باید از مفاصل خود محافظت و حمایت کنند.

این همان چیزی است که او به والدینی که نگران فرزند دو شلوغ خود هستند نیز می گوید. او می گوید ، اگر بتوانید بچه ها را به اندازه كافی زودهنگام بیاموزید و آنها را به انجام تمرینات متقاطع و تقویت قدرت تشویق كنید ، در اواخر عمر كمتر دچار آرتروز می شوند.

سرانجام ، وی اضافه کرد ، افرادی که از یک جهت متحرک هستند اغلب در جهت دیگر تنگ هستند - مانند رقصنده های باله که می توانند به راحتی باسن خود را به سمت بیرون بچرخانند ، اما چرخاندن آنها را به داخل دشوارتر می کنند. او می گوید ، اینها بیمارانی هستند که با کشش تعادل خود را حفظ می کنیم ، اما در جهتی کشیده می شوند که عادت ندارند.