من هرگز به دیدن فرزندانم نمی رسم. به جلسه کتابخوانی یا جلسه هیئت مدیره خود بروید و احتمالاً مادران زیادی را می شنوید که این پرهیز را تکرار می کنند. و مطمئناً ، برای بعضی از ما درست است. اما در نظر داشته باشید: به طور کلی ، مادران امروز بیش از هر زمان دیگری با فرزندان خود وقت می گذرانند. از سال 1965 ، نرخ نیروی کار برای زنان با کودکان زیر 18 سال از 45 درصد به 78 درصد رسیده است. با این وجود ، مادران امروزی - چه در محل کار و چه در خانه - در ساعات مراقبت از کودکان نسبت به بتی پاروپرز گذشته ثبت می کنند: بیش از 14 ساعت در هفته در سال 2010 ، در مقایسه با کمی بیشتر از 10 ساعت در هفته در 1965. این مورد حتی اگر پدران متاهل در مدت زمان مشابه بار مراقبت از فرزندان خود را بیش از چهار برابر افزایش داده اند.
چرا تمرکز بیشتر روی والدین است؟ آنت لارو ، استاد جامعه شناسی در دانشگاه پنسیلوانیا می گوید ، بسیاری از مادران مضطرب هستند كه فرزندان آنها نتوانند در جامعه ای كه به نظر می رسد فرصت ها در حال كاهش است ، رقابت كنند. وی گفت ، مادران قرار است این روزها کارهای بیشتری را در تهیه نقش سنتی تأمین غذا ، سرپناه و بانداژ برای زانوهای پوست انجام دهند. همچنین انتظار می رود که بفهمیم چگونه مهارتهای کودکان خود را به حداکثر برسانیم.
احتمالاً به همین دلیل است که 84 درصد مادران در نظرسنجی ما گفته اند که آنها مسئولیت اصلی برنامه ریزی فعالیت های کودکان را بر عهده دارند. (و همچنین اینکه چرا بچه ها متداول ترین منابع در اوقات فراغت قطع شده هستند).
اما اخیراً در مورد فرزندپروری طولانی مدت فشار آورده شده است. یک مطالعه نشان داد کودکانی که مرکز جهان والدین خود هستند ممکن است بزرگ شوند و به نوجوانان روان رنجور تبدیل شوند. جنبش Free Range Kids که توسط نویسنده Lenore Skenazy آغاز شده است ، با حمایت از یک بازی بدون ساختار و نظارت کمتر مورد توجه قرار گرفته است. الیزابت بادینتر ، نویسنده درگیری (پایان مه در ماه مه ، $ 16.50 ، amazon.com ) ، پیشنهاد می کند که مادر بودن نیازی به یک حرفه تمام وقت ندارد. برخی از والدین معتقدند که یک مادر خوب نیازهای فرزند خود را مقدم بر هر چیز دیگری می داند - و این سالم نیست ، می گوید بادنتر. همچنین از ما بهترین الگوها نیست. از این گذشته ، اگر هدف نهایی ما این است که بچه هایمان رضایت شخصی خود را پیدا کنند ، شاید ما باید مثالی را مثال بزنیم: با قرار دادن خود در راس لیست های کاری خود.
