وسوسه انگیز است که فکر کنیم بدترین وضعیت همه گیر کووید-19 پشت سر ماست و زمان آن فرا رسیده است که ادامه دهیم. برای مدت طولانی از ما خواسته شده است که صبور باشیم و مسئولیت پذیر باشیم - تعطیلات، جشن ها و لذت های ساده زندگی روزمره را به نام امنیت عمومی به تعویق بیندازیم. انصافا اونجا است دلیلی برای امیدوار بودن افزایش تعداد مشاغل، یک اقتصاد قوی‌تر (اگر هنوز با مشکل مواجه است)، صنایع مختلف که تلاش می‌کنند سرپا بمانند - همه این‌ها دلایل موجهی برای خوش‌بینی هستند.

با این حال، کشمکش مالی ناشی از همه‌گیری کووید-19 هنوز به پایان نرسیده است، و بدون حمایت از آن مهلت قانونی CDC در اخراج و با دست نخورده شدن سهم عمده بودجه فدرال برای کمک‌های اجاره اضطراری (ERA)، اوضاع می‌تواند خیلی سریع بدتر شود.

داده های فعلی نشان می دهد که 5,843,000 خانواده آمریکایی با اجاره بها هستند و حدود 14,800,000,000 دلار به صاحبخانه ها در سراسر کشور بدهکار هستند. اکثریت مستاجرهایی که بدهکار هستند از خانوارهای کم درآمد هستند و نزدیک به نیمی از آنها (49 درصد) دارای فرزند هستند. افراد رنگین پوست 65 درصد از اجاره‌کنندگانی را در ایالات متحده تشکیل می‌دهند که از اجاره عقب مانده‌اند. نابرابری های نژادی تشدید شده است در دوران کووید

در میان مستاجرانی که قادر به پرداخت بدهی اجاره خود نیستند، تنها 7 درصد کمک دریافت کرده اند. 61 درصد بسیار زیاد درخواست نداده اند و 22 درصد بیشتر در انتظار دریافت پاسخ از مقامات هستند. برای وخیم‌تر کردن اوضاع، ائتلاف ملی مسکن با درآمد کم (NLIHC) تخمین می زند که از ژوئیه 2021 ، 'تا 80 درصد از خانوارهایی که اجاره بها دارند و در معرض خطر اخراج هستند [زندگی می کنند] در جوامعی با نرخ رشد بیش از 100 درصد موارد COVID-19.'

وقتی صحبت از ناامنی مسکن می شود، کلودیا آیکن مدیر ابتکار مسکن در دانشگاه پنسیلوانیا (HIP)، تنها انتظار دارد که این اعداد همچنان در حال افزایش باشند. به گفته آیکن، «تحقیقات نشان داده است که اخراج خطر ابتلا و انتقال COVID-19 را افزایش می‌دهد. ناامنی مسکن همچنین اثرات منفی زیادی بر سلامت و رفاه مالی خانوارها و بر ثبات و پیشرفت تحصیلی فرزندان آنها دارد. نظرسنجی ها همچنین نشان می‌دهد که بسیاری از مستاجران کم‌درآمد، برای پرداخت اجاره، معاوضه‌های غیرممکن انجام می‌دهند - فدا کردن غذا و مراقبت‌های پزشکی، و گرفتن بدهی‌های گران قیمت.

وقتی میلیون‌ها آمریکایی در چنین وضعیت مخاطره‌ای قرار دارند، بر امنیت و رفاه همه تأثیر می‌گذارد. بنابراین، با علم به اینکه این بحران ادامه دارد و احتمالاً در شرف بدتر شدن است، چرا مستاجران کمک های مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند؟ چه منابعی برای کمک به ما در تامین هزینه های زندگی وجود دارد؟

کدام عناصر کمک اجاره اضطراری کار می کنند

این همه خبر بد نیست. در واقع، مهلت قانونی اخراج در سراسر کشور و ظهور یک برنامه کمک فدرال برای مستاجرانی که در حال مبارزه هستند، یک نوآوری هیجان انگیز فدرال است. چارلز مک نالی مدیر امور خارجی مرکز فورمن دانشگاه نیویورک، می گوید که آخرین برنامه دولتی که حتی به این موضوع نزدیک شد، DHAP-کاترینا برنامه ای که به حدود 36000 خانوار در نیواورلئان پس از طوفان همنام کمک کرد.

اما این یک شهر بود، درست است؟ مک‌نالی می‌گوید: «این همه شهرها در کل کشور است، بدون توجه به اندازه. این به طور قابل توجهی بزرگتر از هر چیزی است که قبلا انجام شده است.

هنگامی که COVID-19 شیوع یافت، کنگره 45 میلیارد دلار برای ERA تعیین کرد. در حالی که تا کنون تنها بوده است 2.3 میلیارد دلار از این مبلغ را توزیع کرد تنها در آگوست 2021 به 420000 خانوار کمک کرد - بسیار بیشتر از آنچه برنامه DHAP-Katrina می توانست تصورش را بکند. علاوه بر این، تعداد خانوارهایی که به آنها کمک می شود، ماه به ماه با جهش در حال افزایش است. برای مثال، در ماه جولای، تنها 364000 خانوار کمک دریافت کردند که حدود 56000 کمتر از ماه اوت بود.

به گفته آیکن، «حوزه های قضایی اجرای ERA دارند خیلی یاد گرفت از زمانی که اولین برنامه ها در سال 2020 راه اندازی شد.' بسیاری از تغییراتی که انجام شده است عبارتند از ساده کردن برنامه ها، راه اندازی خطوط تلفن و مراکز تماس برای تسهیل درخواست ها و اطمینان از اینکه دسترسی به نیازهای خاص متقاضی، مانند صحبت کردن به زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم یا راحت نبودن در ارسال نامه الکترونیکی، حساس است. کاربرد. آیکن می‌گوید که دولت‌های محلی همچنین «سیستم‌های ورودی هوشمندتر را ایجاد کرده‌اند که به‌طور خودکار ارسال‌های متقاضیان را تأیید می‌کند، درخواست‌های مستاجر و صاحبخانه را مطابقت می‌دهد، به‌روزرسانی‌ها را برای متقاضیان ارائه می‌کند، و موارد دیگر».

به عنوان مثال، در نیویورک، فرآیند درخواست به دلیل سخت بودن و نیاز به گواهینامه هم از سوی مستاجر و هم از طرف صاحبخانه مورد انتقاد شدید قرار گرفته است. این مستلزم سطحی از همکاری است که ممکن است به سختی به دست آید، بسته به اینکه در کجا زندگی می کنید، چگونه با صاحب ملک کنار می آیید، و حتی اینکه می دانید آن مالک چه کسی است یا نه. به گفته مک نالی، اگرچه این یک هنجار نیست. سایر ایالت ها به مستاجران اجازه می دهند تا خود گواهی دهند درخواست‌های آنها، اساساً با مجازات شهادت دروغ، نشان می‌دهد که آنها درآمد خود را در نتیجه همه‌گیری از دست داده‌اند و برای اجتناب از اخراج به این کمک نیاز دارند.

حتی با وجود درس های آموخته شده و تغییرات انجام شده، روند درخواست و سطوح پذیرش همچنان از ایالت به ایالت و حتی از شهرستانی به شهرستان دیگر متفاوت است. و اگر می‌خواهیم از اخراج‌های دسته جمعی، افزایش جمعیت بدون مسکن و همه پیامدهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن جلوگیری کنیم، هنوز تغییرات زیادی باید انجام شود.

راه حل های اضافی مورد نیاز است

علیرغم این واقعیت که این برنامه نوآورانه گامی مهم به سوی شبکه ایمنی اجتماعی گسترده تر و دائمی تر است، مشابه روشی که تامین اجتماعی مفهوم حق افراد را برای ثبات اقتصادی تغییر داد. زمانی که برای اولین بار در سال 1935 تأسیس شد ، هنوز چیزهای زیادی برای خواسته باقی می گذارد. از 30 سپتامبر 2021، خزانه داری ایالات متحده شروع به تعیین کنید که کدام «وجوه اضافی» باید تخصیص مجدد شود و بسیاری نگران هستند که وجوه ERA1 ممکن است به موقع به دست افرادی که به آنها نیاز دارند نرسد.

آیکن می‌گوید: درخواست از اجاره‌دهندگان و صاحبخانه‌ها برای همکاری، منشأ بسیاری از چالش‌ها و تاخیرهایی است که در حال حاضر با برنامه‌های ERA مرتبط است. ما نظرسنجی ها مستاجرینی که برای ERA درخواست داده‌اند نشان داده‌اند که بسیاری از صاحبخانه‌های خود را نمی‌شناسند یا آزار و اذیت مالک را تجربه کرده‌اند.

او همچنین به مسائل مربوط به آگاهی از این برنامه، به‌ویژه در میان جوامع به حاشیه رانده یا محروم، با وجود تلاش‌های اطلاع‌رسانی، و همچنین «شکاف دیجیتالی» اشاره کرد که درخواست برای برنامه‌های آنلاین را برای هرکسی که به خوبی با فناوری کار نمی‌کند به چالشی تبدیل می‌کند. راه حل های مبتنی بر یا کسانی که انگلیسی را روان صحبت نمی کنند.

به عبارت دیگر: همه به فناوری لازم برای درخواست دسترسی ندارند و کسانی که به آن دسترسی دارند ممکن است ندانند که ERA1 حتی وجود دارد یا ممکن است نتوانند در فرم ها پیمایش کنند. به همین ترتیب، افرادی که به صورت نقدی حقوق دریافت می کنند یا اجاره نامه رسمی ندارند، ممکن است نتوانند درخواست دهند، زیرا فاقد مدارک، مانند صورتحساب های بانکی هستند که در بسیاری از حوزه های قضایی مورد نیاز است.

به علاوه، البته، داشتن زمان برای دست زدن به فرم های پیچیده یا نشستن در یک کتابخانه عمومی برای دسترسی به اینترنت یک امتیاز است، امتیازی که خانوارهای کم درآمد کمتر از آن برخوردار هستند. نوار قرمز همیشه ناامید کننده است، اما در این مورد ممکن است تعیین کند که آیا کسی سقفی بالای سر خود دارد یا خیر.

با این حال، بزرگترین تغییر ممکن است صرفاً تبدیل برنامه ERA1 به یکی از ویژگی های دائمی چشم انداز آمریکا باشد - درست مانند امنیت اجتماعی، مزایای اسنپ، مزایای بیکاری و مدیکر.

مک نالی گفت: «بازار اجاره به قدری بزرگ، متنوع و به صورت محلی متفاوت است، که به سختی می توان به درس جهانی برای آموختن [علاوه بر] نیاز به یک شبکه ایمنی قوی تر فکر کرد». «در پی شیوع کووید، یک اجماع ملی وجود داشت که مردم نباید به دلیل از دست دادن درآمد به دلیل همه‌گیری، بی خانمان شوند. اما واقعاً می‌توانید آن را در بسیاری از موقعیت‌های ناپایدار که باعث از دست دادن درآمد افراد می‌شوند، اعمال کنید. اگر ما یک برنامه کمک به اجاره اضطراری دائمی داشتیم، مزایای زیادی برای میلیون‌ها خانوار داشت.

از کجا می توانید کمک پیدا کنید؟

درخواست کمک برای اجاره

اولین و مهمترین چیزی که باید بدانید این است که تقریباً در تمام حوزه های قضایی در سراسر ایالات متحده هنوز هم می توان برای کمک اجاره درخواست داد. NLIHC دارای یک ابزار جستجوی بسیار مفید که به اجاره‌کنندگان اجازه می‌دهد تا فرم‌های صحیح را برای استان، قبیله یا مرجع مسکن خود بیابند.

به دنبال کمک ابزار نیز باشید.

همچنین امکان یافتن فرم های درخواست مناسب از طریق دفتر حمایت از امور مالی مصرف کننده (CFPB)، که در آن شما همچنین می توانید پاسخ به بیشتر را ببینید سوالات مربوط به واجد شرایط بودن . برنامه ERA1 همچنین ممکن است در پرداخت هزینه های آب و برق کمک کند.

بررسی کنید که آیا ایالت شما دارای حفاظت از اخراج است یا خیر.

آزمایشگاه اخراج در دانشگاه پرینستون تخمین می زند که مهلت قانونی CDC در مورد اخراج از 1.55 میلیون پرونده اخراج قبل از انقضای آن در آگوست 2021 جلوگیری کرد. اگرچه در برخی مناطق مانند نیویورک، دی سی و مینه سوتا، دولت های محلی یا ایالتی حمایت های گسترده ای دارند تا حدودی.

دریافت کمک حقوقی

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که همه پرونده های تخلیه به نفع صاحبخانه نمی شوند. اگر متوجه شدید که با تهدید اخراج مواجه هستید، دریافت کمک حقوقی در اسرع وقت بسیار مهم است. آزمایشگاه اخراج دارد منابع گردآوری شده که توضیح می دهد که چه انتظاری از تجربه با دادگاه مسکن دارید. هم آزمایشگاه و هم مک نالی توصیه کردند LawHelp.org ، سازمانی که به افرادی که در سرتاسر کشور با ناامنی مسکن مواجه هستند، کمک های حقوقی عالی ارائه می کند.

اگر نیاز به ترک خانه دارید، مسکن یا پناهگاه های مقرون به صرفه را جستجو کنید.

شما می توانید منابع جامعه محلی را در آن بیابید نقشه تعاملی Just Shelter ، که شما را به خدمات خاصی که نیاز دارید مرتبط می کند، چه به معنای یک سرپناه دوستانه LGBTQIA+ باشد یا یک راه حل مسکن مقرون به صرفه برای خانواده های دارای فرزند.

وقتی همه‌گیری COVID-19 در اوایل سال 2020 شروع شد، همه ما را غافل کرد. هر صنعتی ضربه خورد. هر فردی به نوعی تحت تأثیر عذاب این فاجعه جهانی قرار گرفته است. با ورود به زمستان همه‌گیر بعدی، بسیار باهوش‌تر از دو سال پیش هستیم. با این حال، ما باید راهی پیدا کنیم تا منابع موجود را در اختیار کسانی قرار دهیم که به آنها نیاز دارند و سریع، همه را ایمن، ایمن و گرم نگه داریم.

چه کسی می داند؟ شاید ما حتی یک درس مهم در مورد حمایت از اعضای آسیب پذیر جامعه در همه حال، به جای زمانی که فاجعه رخ می دهد، بیاموزیم.