پستو نوعی سس ایتالیایی شمالی است که روح وطن خود را می گیرد: غنی ، سبز و باستانی. نه تنها ریحان را به سمت پتانسیل عالی خود سوق می دهد ، بلکه دارای قابلیت انعطاف پذیری بی پایان است. اجزای آن قابل تعویض و تغییر مکان هستند. مواد غیر متعارف مانند پوست لیمو و گردو می توانند پستو را با کمی خرج کردن ، یا در هجوم آفتابی الهام گرفته از بازار کشاورزان ، ارتقا دهند. کاربردهای سس به همان اندازه باز است و فقط به آنچه سازنده آن می تواند خواب ببیند محدود می شود: ماکارونی ، ساندویچ ، سس سالاد ، نان ، ماریناد و غیره. مانند بسیاری از غذاهای ساده عالی جهان ، پستو پیچیده است. ساخت آن از همان آغاز می شود باغ ، بازار یا هرجایی که می توانید گیاهان تازه بریده شده تهیه کنید. (نه ، شما نیازی به استفاده از ریحان کودک ترجیحی در شهر زادگاهش جنوا ندارید.) وقتی سبزه ها را به دست آوردید ، به بهترین روش برای آنها احتیاج دارید. ما سه مورد را امتحان کردیم. یکی را پیدا کردیم.

روش شماره 1: پستو مخلوط کلاسیک با ریحان پخته شده

این دستور سنتی با استفاده از ریحان پخته شده اندکی از سنت لیگوریا دور می شود. قبل از اینکه در آب سرد شوکه شوند ، برگ های کامل 10 ثانیه یک وان جوش می گیرند و با شروع آن پخت و پز را متوقف می کنند. سسی که حاصل می شود یک سس خوب است: پر جنب و جوش و خوش طعم ، سبز روشن و فتوژنیک ، نزدیک به آنچه که هنگام فکر کردن از پستو فکر می کنید. مطمئناً میل به سس لیگوریا را برآورده خواهد کرد. با این حال ، یک سنت گرای ممکن است به این نکته اشاره کند که پستو بخشی از یک گروه غذایی ایتالیایی است مورد ضرب و شتم ، یک کلاس غذای خام است. به نوعی ، ریختن ریحان پستو را از بدن خارج می کند مورد ضرب و شتم . این همه اهمیت ندارد ، زیرا پستو ساخته می شود تا دوباره مخلوط شود ، اما گرما همچنین پژواک اسفناج پخته شده را به سس می دهد ، و یک نیمه از تیزگی باغ حرکت می کند که یک پستو خام عالی را تأمین می کند. استفاده از مخلوط کن ترکیب مواد را آسان می کند ، اما من کنجکاو هستم که طعم و مزه با روشهای دنباله رو من چگونه مقایسه می شود.

حکم: چیزی از باغ را از دست می دهد ، اما رنگ و غنای جدیدی به دست می آورد.

روش شماره 2: استفاده از نعناع

پستو فضای زیادی برای بداهه پردازی دارد. شما نباید به امید متناسب سازی بهتر آن با اهداف آشپزی خود دریغ از آزمایش کنید. یکی از بهترین راه ها برای بالا بردن سس ، ترکیب گیاهان فراتر از ریحان استاندارد است - شاید یک نوع دیگر مانند ریحان دارچین ، شاید یک گیاه دیگر مانند آویشن لیمو. نعناع را در نظر بگیرید. ممکن است این جفت شدن غیر متعارف به نظر برسد ، اما نعناع و ریحان از یک خانواده گیاهی هستند و آنها را به یک تناسب طبیعی تبدیل می کند. برش مقداری نعناع می تواند به پستو شما کیفیت وحشی ببخشد. من یک دسته دو سوم ریحان و یک سوم نعناع را مخلوط کردم. در نتیجه چیزی مانند خمیر دندان یا مربع لثه مزه نکرد ، زیرا ممکن است نگران کننده باشد ، اما یک سس بسیار جالب تر است. نعناع به شکل پستو در لبه ها قرار می دهد و چیزی از زمین ، گیاهان وحشی و علف هایی را که در باد تابستان جابجا می شوند ، به آن می بخشد.

حکم: پستو جازینگ با گیاهان دیگر می تواند تعجب آور باشد. اگر آنها از باغ تازه هستند ، حتی بهتر.

روش شماره 3: راه قدیمی

قبل از مخلوط کن ، قبل از دستور العمل های اینترنتی و برق ، ریحان با دست در هاون و گلدان خرد شد. اگر وقت دارید ، راه باستانی حتی در عصر مدرن نیز به عنوان بهترین راه باقی می ماند. چرا؟ دلایل زیادی وجود دارد. ابتدا سیر و نمک ، سپس آجیل های کاج ، سپس پنیر و سرانجام ریحان را در حین ساختن به یک پستوی تور معطر می برد ، که بوی تازه ای همراه با هر مرحله دارد. کوبیدن برگها به نظر می رسد مقدار بیشتری از ذات علفی و داخلی آنها را آزاد می کند به شکلی که تیغه های فولادی این کار را نکنند. خرد کردن مکرر برگهای نازک در مدت زمان 10 و 20 دقیقه ، به پستو خامه ای شاداب می بخشد. اگر روغن را به آهستگی و بر حسب درجه اضافه کنید ، دقیقاً همانطور که ریحان را هر بار یک مخلوط بزرگ اضافه می کنید ، سس به خوبی امولسیون می شود. پستوی نهایی باروک و ابریشمی خواهد بود که با روح گیاه همراه است.

حکم: روستایی رفتن باعث تصفیه شدن بیشتر پستو می شود. خامه ای ، خوشمزه است و طعم آن مانند بهترین نسخه ریحان از خودش است. برنده ، بدون سوال.