كمپوست كردن به یك روند بزرگ در دنیای باغبانی و پایداری تبدیل شده است ، زیرا افراد دوستدار زمین زباله های خود را گرفته و آن را به گنج تبدیل می كنند ، به سمت سبک زندگی زباله صفر و استفاده از برخی دفع زباله صفر گزینه های موجود در این فرآیند. ساخت خاک خود نه تنها از نظر محیط زیست هوشمند است بلکه باعث صرفه جویی در وقت و هزینه شما در مرکز باغبانی می شود. به علاوه ، پسماندهای آلی و زیست تخریب پذیر کمتری خواهید داشت که می توانید در روز زباله به حاشیه آن بکشید.

علاقه مند؟ Savvy Gardening’s نیکی جبور ، نویسنده کتاب The Year Round Vegetable Gardener ، همه اینها را خرد می کند.

کمپوست چیست؟

کمپوست کردن است بازیافت از مواد طبیعی - فکر می کنید پوست سیب زمینی و هویج از آشپزخانه شما ریشه می گیرد - و اصلاحات چمن کاری شما. نتیجه کمپوست است. این کار می تواند به راحتی جمع کردن بعضی از برگها در پشت باغ شما و انتظار یک یا دو سال برای خراب شدن آنها باشد ، یا می توانید یک سطل آشغال بسازید ، با افزودن مواد خاص به نسبت دقیق برای تجزیه سریعتر و ایجاد تعادل تر جبور می گوید ، کمپوست را تمام کردم. از این کمپوست خالص و غنی می توان به عنوان ماندگاری به عنوان غذای چمن و باغچه استفاده کرد.

مربوط: پنج قانونی که زن پشت زباله های صفر در خانه همیشه دنبال می کند

مزایای کمپوست چیست؟

اول از همه ، ساختن کمپوست خود رایگان است ، بنابراین دیگر هرگز مجبور نیستید برای خاک غنی شده هزینه کنید. این همچنین یک روش عالی برای استفاده مجدد و بازیافت ضایعات آشپزخانه و باغ شما است که در غیر این صورت فقط در زباله ها پیچیده می شوند - به همین دلیل هدر دهنده صفر این عمل را اتخاذ کرده اند. بزرگترین سود ممکن است برای فضاهای سبز شما باشد. جبور می گوید: كمپوست كیفیت خاك را بهبود می بخشد و باعث می شود مواد مغذی و رطوبت بهتر و با بافت بهتر حفظ شود. کمپوست تمام شده قهوه ای تیره و شکننده است و گرچه ایجاد آن ممکن است ماه ها به طول انجامد اما ارزش آن را دارد.

چگونه یک تازه وارد باید کمپوست را شروع کند؟

آسانترین کار این است که جمع آوری مواد کمپوست (برگهای چنگک ، پوست سیب زمینی و سایر ضایعات آشپزخانه ، پسماندهای باغی بدون بیماری و غیره) را در گوشه پشت حیاط خود شروع کنید. یک انبوه بزرگ بسازید و منتظر بمانید تا با گذشت زمان خراب شوند. به این کمپوست سرد گفته می شود. اگر می خواهید بیشتر درگیر شوید ، می توانید سطل آشغال بخرید یا بسازید و به طور دقیق تری مواد تشکیل دهنده خود را اندازه بگیرید. افرادی که حیاط پراکنده ندارند می توانند ظروف کمپوست کوچک و بدون بو بخرند که به راحتی در فضای آشپزخانه جای می گیرند. با پر شدن کانتینرها ، می توان آنها را در باغ های جامعه ، فروشگاه های محلی باغبانی و سایر مکان هایی که کمپوست تولید می کنند تخلیه کرد.

جبور می گوید ، دو نوع ماده اصلی وجود دارد: تأمین کنندگان کربن و تأمین کنندگان نیتروژن. تأمین کنندگان کربن مواد 'قهوه ای' مانند برگ ها ، روزنامه های خرد شده یا چمن های خشک هستند که دیگر زنده نیستند. تأمین کنندگان نیتروژن مواد تازه ، 'سبز' مانند پوست سبزیجات ، گیاهان باغچه ، قهوه ، یا علف های تازه هستند. آنهایی که رطوبت بالایی دارند و زود تجزیه می شوند.

در حالت ایده آل ، شما می خواهید نسبت کربن به نیتروژن 30: 1 برای توده کمپوست خود ، که تعادل مناسب برای تجزیه مواد است ، هدف قرار دهید. در هر صورت ، این کار خیلی طول نمی کشد ، بنابراین برای هر باغبان در خانه ، قطعا ارزش تلاش کوچک را دارد. برای ساکنان آپارتمان ، این می تواند تولید زباله آنها را تا حد زیادی کاهش دهد و آنها را به یک شیوه زندگی زباله صفر نزدیک کند.