اگر یک چیز وجود دارد که احتمالاً همه می توانیم در مورد آن اتفاق نظر داشته باشیم ، این عبارت است از: پنیر قدرت دارد که هر ظرفی را بهتر کند. اما این بدان معنا نیست که ما موارد دلخواه را بازی نمی کنیم.

بعضی از ما پنیرهای تند و شور تر که یک مشت بسته دارند را ترجیح می دهیم ، در حالی که دیگران به سمت پنیرهای نرم و ملایم که از کیفیت دهان آب دهان شما برخوردار هستند جذب می شوند. و گرچه ممکن است به راحتی بتوان تفاوت بین گفتن ، چدار یا سوئیسی را تشخیص داد ، اما دیگران می توانند کمی ناشناس باشند.

برای مثال آسیاگو ، رومانو و پارمزان را در نظر بگیرید - در حالی که هر سه پنیر از ایتالیا می آیند ، هر کدام به طرز متفاوتی ساخته می شوند و طعم های بسیار متمایزی دارند. و با این حال برخی از ما می بینیم که آنها را با هم مخلوط می کنیم.

در اینجا چگونگی تشخیص تفاوت ها دفعه دیگر که خود را در اطراف یک تخته پنیر پیدا کردید ، است.

پنیر آسیاگو

به گفته سرآشپز مارک بائر ، استاد آشپز در مرکز آشپزی بین المللی® ، آسیاگو از مناطق ویچنزا و ترنتو ایتالیا می آید. این با شیر گاو ساخته می شود - بسته به مارک تجاری غیر پاستوریزه یا پاستوریزه تجاری - که همان عطر و طعم ملایم را به آن می بخشد.

اما اگر شما در تلاش برای به تصویر کشیدن آنچه Asiago است نگاه می کند مانند ، این ممکن است به این دلیل باشد که اغلب به اشکال مختلف ، از سخت تا نیمه نرم ، بسته به نوع ساخت و مدت زمان پیری ، ظاهر می شود. در مقایسه با پارمسان یا Pecorino Romano که بسیار خشک تر هستند ، Asiago بسیار مرطوب است. آن را روی نان های پوسته ای ذوب کنید یا از آن برای تهیه برخی از سبزیجات استفاده کنید - به هر صورت ، یک لایه خوب از نوع پنیر ایجاد می کند.

پنیر Pecorino Romano

به گفته بائر ، پكورینو رومانو از مناطق لاتزیو ، ساردینیا و توسكانی (pecorino Toscano) ایتالیا می آید. اما به غیر از مکان دقیق ، یک دلیل اصلی دیگر رومانو را از پنیرهای دیگر جدا می کند: این شیر با شیر گوسفند غیر پاستوریزه ساخته می شود (گوسفند گوسفند به ایتالیایی) ، که به آن طعم تیزتری نسبت به آنهایی که با شیر گاو درست می شوند ، می دهد.

پکورینو رومانو سفت ، خشک و نمکی است ، اغلب روی ماکارونی رنده شده پیدا می شود یا در کوفته ها مخلوط می شود تا اینکه خودش بخورد. برای ملایم شدن لقمه شور آن ، pecorino Romano اغلب با پنیر ملایم تری مانند پارمسان مخلوط می شود.

Bauer توضیح می دهد که Pecorino Romano به صورت فشرده پخته می شود ، به این معنی که هنگام تلقیح با باکتری گرم می شود و بنابراین تمایل به کشک دارد. این فرآیند همچنین همان چیزی است که پنیرهای سخت دیگر مانند پارمسان ، سوئیس ، کامت و مانچگو را ایجاد می کند.

اما طعم قوی تر و شورتر آن ، ارتباط زیادی با مدت زمان پیری آن دارد. و طبق گفته بائر ، پنیرهای Pecorino Romano به طور معمول برای 8-12 ماه پیر می شوند و هرچه بیشتر پیر شود ، طعم آن قوی تر می شود.

Parmigiano Reggiano (معروف به پارمزان)

کمی بیشتر در شمال ایتالیا سفر کنید و مناطق Emilia-Romagna و Lombardy را پیدا خواهید کرد ، جایی که Parmigiano Reggiano همیشه محبوب است. درست مثل پکورینو رومانو ، پارمسان نیز به صورت فشرده پخته می شود و در نتیجه پنیر سفت و پوست آن حتی سخت تر می شود.

و گرچه ممکن است وقتی روی ماکارونی رنده می شود شبیه رومانو باشد ، اما پارمسان طعم مطبوع تری دارد. این بیشتر به این دلیل است که این شیر با شیر گاو غیر پاستوریزه تهیه می شود تا شیر گوسفند با طعم بیشتر.

همچنین دارای کمی چربی است - 32 درصد ، در مقابل 29 درصد Pecorino Romano - باوئر را اضافه می کند و به طور معمول برای مدت زمان طولانی تر ، از 12 تا 24 ماه متغیر است. در واقع ، شما حتی می توانید Pecorino Romano را تا 4 سال سن پیدا کنید (به دنبال Stravecchione در برچسب بگردید). به طور کلی ، عطر و طعم ملایم است اما تن های نفیسی دارد که غذای سرو شده را بهبود یا تقویت می کند.