معنای واقعی یک مورد غذا خوردن با ترجیح چیست

اگر کودک پیش دبستانی شما هر روز فقط سه وعده غذایی یکسان بخورد ، می تواند چیزی فراتر از یک غذاخوردن باشد. مطابق با یک مطالعه جدید از مرکز پزشکی دانشگاه دوک ، غذا خوردن ممکن است خطر بیشتری برای اضطراب و افسردگی را نشان دهد.

برای مطالعه ، منتشر شده در شماره آگوست از اطفال ، محققان 3433 کودک بین دو تا شش سال را از نظر عادت های غذایی انتخابی (معروف به خوردن غذا) انتخاب کردند. از بین افراد غربال شده ، بیش از 20 درصد عادات غذایی انتخابی داشتند. و از این تعداد ، 18 درصد نسبتاً گزیننده و سه درصد به شدت انتخابی بودند تا حدی که توانایی آنها در غذا خوردن با دیگران تداخل ایجاد کند. اگرچه کسانی که در طیف اوتیسم هستند می توانند به خصوص در مورد طعم ، بو و مناظر حساس باشند ، اما از مطالعه خارج شدند.

كودكانی كه رفتارهای غذایی انتخابی داشتند ، در مصاحبه های بعدی در طول مطالعه ، تقریباً دو برابر بیشتر در معرض علائم اضطراب عمومی بودند. علائم افسردگی و اضطراب اجتماعی در افرادی که غذای انتخابی متوسط ​​و شدید دارند نیز بسیار زیاد است. اما وحشت نکنید: یک مورد غذا خوردن ضروری لزوماً به معنای وجود یک مشکل پزشکی نیست - اکثر غذاخورهای استاندارد هیچ مشکلی در سلامتی و سلامتی خود ندارند.

با این وجود برخی از کودکان در این مطالعه چنان گزینشی بودند که والدین آنها هنگام آشپزی در رستوران ها به عنوان یک آشپز مرتبه کوتاه عمل می کردند یا غذای آماده می آوردند. این خورندگان معیارهای مربوط به اختلال تغذیه ای تازه تشخیص داده شده به نام اختلال در مصرف مواد غذایی اجتنابی / محدودکننده (ARFID) را داشتند. اگرچه تشخیص نام جدیدی برای یک مشکل قدیمی است ، اما روش دیگری را به همراه دارد - گره زدن آن نه تنها به اضطراب ، بلکه همچنین به دلیل اضافه بار حسی از بافت ، بو و طعم.

به محض اینکه والدین تشخیص دهند که توسط جامعه پزشکی و بهداشت روان تشخیص داده شود ، در هنگام برقراری ارتباط با پزشک متخصص اطفال و بیمه چیزی برای نگهداری دارند ، نانسی زاکر ، Ph.D. ، نویسنده اصلی مطالعه و مدیر مرکز دوک برای اختلالات خوردن ، می گوید

زاکر توصیه می کند چارچوب را برای والدینی که با کودکانی با عادت های غذایی انتخابی برخورد می کنند تغییر دهد. او پیشنهاد می کند به جای تمرکز بر این که آیا کودک برخی غذاها را دوست دارد یا دوست ندارد ، به او کمک کند تا یک کارآگاه غذا باشد. وادار کردن آنها به تحقیق در مورد غذای جدید با ابرقدرت های حسی به آنها کمک می کند تا حواس خود را کشف کنند و انزجار را در زمینه خدمت به سلامت دوباره متن کنند. او می گوید ، این مانند پدر و مادری است که باید بسیاری از پوشک های کثیف را عوض کند. آنها به فکر ناخالص بودن یا ناخالص بودن آن نیستند ، بلکه به این فکر می کنند که برای کودکی که دوست دارند چه کاری باید انجام دهند.