روابط سخت است. حتی آنهایی که بی نقص به نظر می رسند هم معایب خود را دارند. اما یک تفاوت وجود دارد بحث های گاه و بیگاه و یک رابطه ناسالم و بالقوه مضر. قرار است روابط شما را شکوفا کند، اما زمانی که یک رابطه سمی می شود، احساس پوسیدگی، شکست و اغلب گم شدن می کنید.
دبرا رابرتز ، LCSW، کارشناس و نویسنده ارتباطات و روابط بین فردی، می گوید که افراط در یک رابطه ناسالم یک رابطه سمی است. ما اغلب این کلمه را به طور اتفاقی دور می زنیم، اما در واقع چه چیزی یک رابطه بین فردی یا پویایی را به عنوان 'سمی' توصیف می کند؟ خط آخر: معمولاً شامل بی احترامی مزمن و عدم امنیت عاطفی برای یک یا هر دو طرف است.
آیا رابطه من سمی است؟
این به این خلاصه می شود: در اطراف شریک زندگی خود چه احساسی دارید؟ آیا احساس می کنید که شریک زندگی تان دارد به زندگی شما درام می افزاید؟ آیا آنها حرف شما را می پیچند و بحث می کنند؟
دکتر لیلیان گلس، متخصص ارتباطات و زبان بدن، یک فرد سمی را به عنوان هر کسی که باعث می‌شود شما در حضور او احساس ناراحتی کنید یا نسبت به خودتان بد شوید، تعریف می‌کند. گلس ادعا می کند که اولین بار اصطلاح افراد سمی را در کتاب خود ابداع کرده است افراد سمی: 10 راه برای برخورد با افرادی که زندگی شما را بدبخت می کنند.
مسمومیت ذهنی است، و یک موقعیت یکسان نیست. گلس می گوید: «همه ما تا حدی سمی هستیم، برای کسی. به عنوان مثال، برخی افراد خودشیفته ها را غیرقابل تحمل می دانند، در حالی که برخی دیگر آنها را سرگرم کننده می دانند. مسمومیت نیز می تواند در یک طیف وجود داشته باشد و درجاتی متفاوت باشد.
اما درک آنچه از شریک زندگی خود می خواهید و نیاز دارید، مهم است اگر می خواهید یک رابطه پایدار داشته باشید. روابط سمی با احساس ناسازگاری و بی ثباتی کاهنده و شوم هستند و می توانند به روش های بی شماری بروز کنند. در اینجا یک مرور کلی از علائم شایع و گویا از یک رابطه سمی است - و اینکه ممکن است زمان آن رسیده باشد که یا به طور مستقیم به این وضعیت رسیدگی کنید یا روابط را به طور کامل قطع کنید.
مربوط: 6 نشانه که رابطه شما دوام خواهد داشت
آیتم های مرتبط
یکی از بودن در کنار آنها احساس راحتی نمی کنید.
اگر متوجه شدید که به دلیل ترس از قضاوت یا تمسخر، گفتار یا رفتار خود را در اطراف شریک زندگی خود تغییر می دهید، احتمالاً استرس زیادی به زندگی شما اضافه می کند. گلس می‌گوید که این می‌تواند به صورت احساس غیرجذاب، کنترل‌شده و ناراحتی نیز ظاهر شود. خواه آنها عمداً شما را تحقیر می کنند یا نه، اگر در حضور شریک زندگی خود احساس خوبی نمی کنید، باید به چیزی رسیدگی شود.
دو شما در اطراف آنها واکنش های احشایی – یا فیزیکی – دارید.
وقتی در یک محیط سمی هستید، احساسات منفی می توانند باعث ناراحتی شما شوند. تنفس ممکن است تغییر کند، ممکن است بثورید یا روی پوست خود راش ایجاد کنید، و ممکن است هنگام صحبت کردن لکنت بزنید. اشتها و الگوهای غذا خوردن شما نیز می تواند در هنگام استرس زیاد مختل شود که منجر به پرخوری یا محدود شدن غذا می شود.
3 شریک زندگی شما تلاش های شما را برای بیان احساسات خود متوقف می کند.
ارتباط مشخصه هر رابطه پایدار، عاشقانه یا غیره است. اگر به شریک زندگی خود بگویید که کاری انجام داده است که به شما آسیب رسانده است، و او به شما پاسخ می دهد، من اینگونه هستم، یا حالت تدافعی به خود می گیرد، یا باعث می شود شما دیوانه شوید و تجربه خود را زیر سوال ببرید، پس شما در این مورد نیستید. یک رابطه دو طرفه وقتی به کسی اهمیت می‌دهی، واقعاً به احساسات او اهمیت می‌دهی، گوش کن ، و شما به مرزهای آنها احترام می گذارید.
گلس از افراد می خواهد که به نحوه واکنش شریک زندگی خود در مواجهه با یک موضوع توجه کنند. آیا گوش می دهند، عذرخواهی می کنند و سعی می کنند بهتر عمل کنند؟ یا عصبانی می شوند، آن را روی شما می چرخانند و اوضاع را بدتر می کنند؟
مربوط: به گفته درمانگران 7 سوال معنادار که صمیمیت رابطه را عمیق تر می کند
4 تو محافظ خودت شدی
رابرتز به این به عنوان رویگردانی اشاره می کند، جایی که شما یا شریک زندگی شما به من، من یا احساسات من علاقه مند هستید - نه احساسات شما. ارتباط به جای حمایت، باز یا متعادل، در مورد قدرت و کنترل در رابطه است. مدام احساس می کنید که دارید بازی می کنید، از جایگاه خود دفاع می کنید یا برای دست بالا می جنگید. اگر تا به حال در اطراف شخصی بوده اید که مدام زیر کمربند را می زند یا زیر لب حرف های بدی می زند، پس احساسش را می دانید.
او می‌گوید این استرس‌زا، طاقت‌فرسا و منزوی‌کننده است، اینها کلمات بزرگی هستند و احساسات آسانی نیستند که بتوان با آنها کنار آمد.
این همچنین می تواند شما و شریک زندگیتان را نسبت به یکدیگر بسیار خصمانه کند. ممکن است شروع کنید به طعنه آمیز و کوتاه با ذهنیت با یکدیگر صحبت کنید من حال تو را بد می کنم زیرا تو باعث می شوی احساس بدی به من بدهی.
5 شریک زندگی شما مدام نقش قربانی را بازی می کند.
این به عدم ارتباط ارتباط دارد و به عنوان رفتار اجتنابی شناخته می شود. قربانیان دائمی هر چیزی جز خودشان را برای مسائلشان سرزنش می کنند. داشتن شریکی که نمی تواند (یا نخواهد) کاستی های خود را تشخیص دهد، پیشرفت یا گفتگوهای آسیب پذیر را تقریبا غیرممکن می کند.
6 شما از سیستم پشتیبانی خود جدا شده اید.
اگر مطمئن نیستید که رابطه شما سمی است، رابرتز پیشنهاد می کند از یک دوست بپرسید. معمولاً پرچم‌های قرمز بسیار سخت هستند که نمی‌توانید از اعماق درون دینامیک ببینید. یا از خود بپرسید آیا این شخص شما را از خانواده و دوستانتان دور کرده است؟ انزوا تلاشی برای کنترل است، به ویژه در روابط توهین آمیز.
7 شما در زندگی در همان مکان شریک زندگی خود نیستید.
گاهی اوقات مشکلات فقط به این دلیل به وجود می آیند که دو نفر چیزهای متفاوتی می خواهند. شاید شما برای بچه ها آماده باشید و شریک زندگی شما بیشتر روی حرفه آنها متمرکز باشد. لازم نیست هر موقعیت سمی دراماتیک یا انفجاری باشد - ممکن است فقط این باشد که یک نفر احساس کند از خود عقب مانده است یا نیازهایش برآورده نشده است. این موقعیت‌ها می‌توانند فشار و انتظارات ناگفته را به روابط اضافه کنند و بعداً منجر به رنجش مضر و اختلال در عملکرد شوند.
مربوط: 5 مکالمه ای که باید قبل از ازدواج داشته باشید
8 وقتی آنها می روند احساس آرامش می کنید.
داشتن زمان تنهایی سالم است و اگر دائماً در کنار او نباشید ممکن است باعث شود بیشتر از شریک زندگی خود قدردانی کنید. اما اگر دائماً می خواهید از شرکت آنها فرار کنید، احتمالاً در سالم ترین رابطه نیستید. به عبارت دیگر، خوب باید بیشتر از بد باشد. اگر چنین احساسی دارید، از خود بپرسید چرا. شاید آنها استرس زیادی به زندگی شما اضافه می کنند، یا زمانی که به آن نیاز دارید فضایی را برای شما در نظر نمی گیرند. ممکن است واضح به نظر برسد، اما باید خواستن بیشتر از اینکه بخواهید بدون او باشید با همسرتان باشید.
9 همه چیز مسابقه است.
شما و شریکتان باید شریک باشید نه رقیب. شما باید موفقیت های یکدیگر را جشن بگیرید و به موفقیت های خود افتخار کنید. جایی برای حسادت و نمره نگه داشتن نیست. و هر یک از شما باید هر چند وقت یکبار نقش مکمل را بازی کنید. در حالی که رقابت دوستانه ممکن است در ابتدا خنده دار باشد، اما می تواند منجر به ناامنی و رنجش جدی شود.
10 شما اغلب فکر می کنید، اگر آنها اینگونه بودند...
اگر هر یک از شما سعی می کنید دیگری (یا خودتان) را در قالبی قرار دهید که به سادگی معنا ندارد، یا نمی توانید از آرزوی تغییر ویژگی های اساسی دیگری دست بردارید، این یک پرچم قرمز واقعی است. در بیشتر موارد، آنچه می بینید همان چیزی است که به دست می آورید. مردم همانی هستند که هستند، نه آنهایی که شما می‌خواهید باشند – و شما باید با آنها باشید زیرا از آنچه هستند، نه با وجود اینکه چه کسی هستند. گلس معتقد است که افراد می توانند (و باید) در مناطق خاصی سازگار شوند، اما اغلب آنها به عقب برمی گردند و مانند نوارهای لاستیکی شکل می گیرند.
یازده شما خیلی بیشتر از چیزی که دریافت می کنید می دهید.
اگر دائماً احساس می کنید بیشتر از شریک زندگی خود می دهید، احتمالاً احساس خستگی، ناامنی و سردرگمی می کنید. در هر شراکتی تعادل سالمی برای دادن و گرفتن وجود دارد، اما انرژی وارد شده باید در نهایت یکسان شود. گلس توضیح می‌دهد که خودخواهی می‌تواند شبیه کسی باشد که توجه زیادی را می‌طلبد اما نیازهای شریک زندگی خود را نادیده می‌گیرد.
اگر در یک رابطه مسموم هستید چه باید کرد؟
بیشتر موقعیت‌های سمی این‌طور شروع نمی‌شوند، و زمانی که بد می‌شوند، شما قبلاً در ارتباط هستید یا روی طرف مقابل سرمایه‌گذاری می‌کنید. اگر بسیاری از این نشانه‌ها شما را به یاد خود، شریک زندگی یا روابط پویایتان می‌اندازند، رابرتز پیشنهاد می‌کند از نظر احساسی یک گام به عقب بردارید و از خود بپرسید: آیا احساس می‌کنید خودتان را گم کرده‌اید؟ آیا عزت نفس پایینی دارید؟ آیا احساس می کنید در دام افتاده اید؟
اگر پاسخ مثبت است، با شناخت کامل آن شروع کنید و سپس مقداری مهربانی به خود نشان دهید.
رابرتز می‌گوید: «اگر افراد برای تغییر انگیزه دارند، قادر به تغییر هستند و مایلند برای انجام کار خود را نشان دهند، یک درمانگر خوب می‌تواند به آنها کمک کند تا رفتارها و راه‌های ارتباط سالم‌تری را بیاموزند. اگر تصمیم بگیرید که می‌خواهید برای سالم‌تر کردن رابطه‌تان تلاش کنید و کمتر سمی کنید، ممکن است. اما همیشه به یاد داشته باشید که شما فقط می توانید خود را کنترل کنید. اگر شریک زندگی شما قادر به تغییر نیست یا مایل به انجام کار نیست، ماندن همیشه به نفع شما نیست.
مربوط: 9 نکته برای ادامه زندگی پس از جدایی، به گفته کارشناسان روابط
- نوشته استفانی کورنول
