آنها می گویند اعتراف به نیاز به کمک اولین قدم برای بهبودی است اما برداشتن آن کار آسانی نیست. بیشتر افرادی که با بیماری روحی و روانی زندگی می کنند ، در برخی موارد ، به دلیل وضعیت خود مقصر شناخته می شوند. علائم آنها به عنوان یک مرحله یا چیزی است که می توانند از بین ببرند. آنها به جلب توجه متهم شده اند. در مورد کار ، آنها به طور غیرقانونی مورد تبعیض قرار می گیرند. از این پدیده به عنوان کلاله بهداشت روان یاد می شود - و این یک پدیده بسیار مشکل ساز است.
جنیفر دراگونت ، PsyD ، مدیر اجرایی ، اظهار می کند که ننگ سلامت روان بسیاری از سو تفاهم ها را در بر می گیرد ، اما اساساً این تصور مداوم است که افراد مبتلا به اختلالات بهداشت روانی عجیب ، شکسته ، متفاوت یا حتی خطرناک هستند. موسسه نیوپورت . این انگ این باور را تداوم می بخشد که افراد دارای نگرانی در مورد سلامت روان باید به حداقل برسند یا محکوم شوند ، و در نتیجه افراد کمتری در صورت نیاز به کمک کمک می کنند.
تأثیر کلاله بهداشت روان
مطابق با یک مطالعه در روانپزشکی جهانی ، تأثیر کلاله بر افراد مبتلا به بیماری روانی دو برابر است: 'از یک طرف ، آنها با علائم و معلولیت های ناشی از بیماری دست و پنجه نرم می کنند. از سوی دیگر ، آنها با کلیشه ها و تعصبات ناشی از تصورات غلط در مورد بیماری روانی به چالش کشیده می شوند. در نتیجه هر دو ، افراد مبتلا به بیماری روانی از فرصتهایی که یک زندگی با کیفیت را تعریف می کند ، ربوده می شوند: مشاغل خوب ، مسکن ایمن ، مراقبت های بهداشتی مطلوب و وابستگی به گروه متنوعی از افراد. '
بیشتر مردم در درمان صحیح دیابت ، بیماری های قلبی یا سرطان دریغ نمی کنند ، اما بسیاری هنوز هم این باور دردناک را دارند که افسردگی ، اضطراب یا آسیب دیدگی آنها به نوعی دارای اعتبار کمتری است و شایسته مراقبت نیست. سلامت جسمی برای بیشتر افراد در اولویت است ، بنابراین چرا با بهداشت روانی به همین روش رفتار نمی شود؟ از نظر تاریخی ، سلامت روان همیشه به عنوان درجه دوم سلامت جسمی مورد توجه قرار گرفته است که در اظهارات نادرست فرهنگی افراد مبتلا به این مسئله اثبات می شود نگرانی های بهداشت روان و اختلاف در دسترس بودن و بودجه درمان در مقایسه با مراقبت های بهداشتی پزشکی سنتی.
به گفته پری شاو بوریش ، MSS ، بنیانگذار سلامت روان مادران تمام قلب ، مسئله این است که افراد زیادی کسانی را که به درمان می روند ضعیف می دانند. بوریش می گوید ، مگر اینکه در یک فرهنگ خانوادگی رشد کنید که در آن به عنوان بخشی از یادگیری اجتماعی و عاطفی احترام گذاشته شده باشد ، همچنین در درمان نیز انگ زده می شود. معمولاً تا وقتی کسی روی کاناپه من قرار می گیرد ، قبل از اینکه به خود اجازه درمان بدهند ، بسیاری از امکانات دیگر را تمام کرده اند. این ننگ به خودی خود یک عامل بازدارنده برای درمان است - صرفاً فشار آوردن به شرم و قضاوت برای رسیدن به آن یک اتفاق فوق العاده است.
سخت است که دقیقاً تشخیص دهیم که چرا دقیقاً همه ما مشروط شده ایم که اینگونه فکر کنیم. کارشناسان می گویند این از این ایده ناشی می شود که احساسات دیگران از احساسات ما مهمتر است و در پخش لباسشویی کثیف شرم آور است. آنها نمی خواهند مورد قضاوت قرار بگیرند ، به خصوص توسط اعضای خانواده و دوستان ، که ممکن است به دلیل تقصیرهایشان به آنها تحقیر کنند. ما تحت فشار و احترام تحت فشار قرار گرفتیم تا نقایص خود را پنهان کنیم.
رسانه ها بیشتر فشارها را برای پنهان کردن نقص در خانواده ها اعمال می کنند. کمدی های معروف مانند من لوسی را دوست دارم و بگذار به بیور ، این ایده را تقویت كرد كه موفقیت به معنای كامل بودن 'خانواده آمریكایی' است. رسانه های اجتماعی ، سکویی است که در آن همه احساس می کنند نیاز به ارائه نسخه ای ایده آل از خود دارند - مبادا کسی فکر کند که یک شکست است - فقط این انگ را به سمت خانه سوق می دهد.
این برداشت صدها سال در تاریخ ما نهفته است: ارجاعات منفی فرهنگی بی شماری ، با قدمت چند دهه و حتی بیشتر ، افراد بیمار روانی را با رفتارهای خطرناک و ناتوانی در تطابق با جامعه پیوند می دهد. به دلیل ترس و عدم درک ، افرادی که دارای مشکلات روحی و روانی بودند به دلیل رفتارهای متفاوت یا گفتن چیزهایی غیرعادی ، در آسایشگاه ها یا بیمارستان ها زندگی می کنند. آنها مجازات و ضربه دیدند ، و آسان بود که آنها را مستحق درد و رنج دید.
متأسفانه ، تغییر ذهن مردم معمولاً به یک فاجعه نیاز دارد آنیتا کانتی | ، نویسنده رفتار شجاعانه: چگونه چالش های زندگی را به ذهن منتقل کنیم . به عنوان مثال خودکشی های اخیر کیت اسپید ، رابین ویلیامز و آنتونی بوردین را در نظر بگیرید. به جهانیان نشان داد که حتی افراد مشهور ثروتمندی که به نظر می رسد همه آنها را روی کاغذ دارند ، در واقع صدمه ای به وجود می آورند ، مردم را از طبیعت گسترده مشکل بهداشت روان ما بیدار می کند.
ویروس کرونا و ترومای جمعی
همه گیری جهانی ، یکی از غم انگیزترین حوادث جهان تاکنون ، ما را در موقعیت بسیار منحصر به فردی قرار داده است. برای اولین بار در مدت زمان طولانی ، همه در یک قایق هستند. با گذشت چند ماه از قرنطینه ، سرانجام شاهد افتتاح مکالمه سلامت روان هستیم. مردم در مورد احساسات فزاینده خود در رسانه های اجتماعی به صورت عمومی پست می گذارند فشار ، اضطراب ، و تنهایی . وقتی مردم تماس می گیرند تا حال شما را جویا شوند ، پاسخ دیگر جریمه پیش فرض نیست و شما؟ مردم شروع به درک این واقعیت می کنند که حالشان خوب نیست و اینکه کاملاً خوب است - حتی طبیعی است - احساسی را که دارند احساس می کنند.
از نظر بوریش ، این آسیب روانی نامیده می شود. و این جمع گرایی از تروما به لکه زدایی از موضوعات بهداشت روان کمک می کند.
با چنین تعداد زیادی از افرادی که در حال حاضر این مبارزات را تجربه می کنند ، یک پوشش نقره ای همه گیر می تواند افزایش درک و عطوفت برای مسائل بهداشت روان و در نتیجه کاهش کلاله های طولانی مدت باشد. دراگونت می گوید ، اکنون شاهد هستیم كه افراد برجسته تری مبارزات بهداشت روان خود را تأیید می كنند ، كه می تواند به كاهش شرم و قضاوت كمك كند.
اولویت بندی سلامت روان
همانطور که همه گیر COVID-19 را مرور می کنیم ، همه ما با مشکلات و ترسهای مشابه دست و پنجه نرم می کنیم ، خواه این بدان معنی باشد که می خواهیم از آینده مضطرب شویم ، نسبت به آنچه از دست می دهیم افسرده باشیم ، نگرانیم چشم انداز اقتصادی ، یا غرق در احساسات مختلف ترس و وحشت است. بنابراین برای ما حیاتی است که باید فضا را برای یکدیگر ایجاد کنیم ، گفتگوهایی در مورد بهداشت روان و آگاهی ایجاد کنیم. ما باید مردم را تشویق کنیم که در صورت نیاز به کمک ، در عین حال به اشتراک بگذارند استراتژی های مقابله و تکنیک های پیشگیری .
با آگاهی از خود شروع می شود. برای مدت طولانی ، بیشتر ما در زندگی خود عجله کرده ایم. COVID-19 آن را مختل کرد. هنگامی که این وضعیت را با شجاعت بپذیریم ، می توانیم شروع به تغییر آن کنیم. امیدوارم که این بحران در واقع به موارد خوبی منجر شود. کانتی اضافه می کند ، ما درک خواهیم کرد که مشکلات بهداشت روانی در واقع چقدر گسترده است و چگونه می توانیم بهبود پیدا کنیم.
بنابراین چگونه می توانید اکنون در اولویت بندی سلامت روان خود کار کنید؟ ابتدا احساسات خود را احساس کنید. بدانید آنچه احساس می کنید کاملاً خوب است. و درک کنید که اولویت خود قرار دادن و وقت گذاشتن برای مراقبت از سلامتی ذهنی خودخواهانه نیست ، بلکه برای رفاه شما ضروری است.
به یاد داشته باشید که در طول روز با خود شرکت کنید و به خودتان این قدرت را بدهید که در صورت نیاز به استراحت بپردازید. همچنین ، اگر این کار را کاملاً انجام نمی دهید ، لطفاً راحت باشید. خودداری از تصدیق آنچه احساس می کنیم ، بسیاری از مشکلات بهداشت روانی را تشدید می کند. اگر روز خاصی به سختی سپری می کنید ، رسیدن به یک انسان دیگر ممکن است سخت ترین چیز در جهان باشد و با این وجود این اغلب ارتباطی است که ما بیشترین نیاز را داریم. در صورت توانایی در کنار افراد ایمن ، آسیب پذیر باشید. تصدیق کنید که دچار یک ضربه روحی شده اید و سعی کنید تجربیات خود را با دیگران مقایسه نکنید. و لطفاً آن را به خاطر بسپارید ارائه دهندگان بهداشت روان کارگران ضروری هستند و در صورت نیاز به حمایت اضافی اکنون برای کمک به شما در اینجا حضور دارند.
اگر همه گیری به ما چیزی یاد داده است ، باید این وضعیت ننگ آور را سریع تغییر دهیم. درخواست کمک مشکلی ندارد. خوشبختانه ، افراد بیشتری شروع به درک این مسئله می کنند که سلامت روانی در طیفی وجود دارد و همه ما در طول زندگی خود در برخی از سطوح با سلامت روان دست و پنجه نرم می کنیم. بیشتر افراد می توانند تجربه احساس افسردگی یا اضطراب را درک کنند ، خواه این مسئله را با صدای بلند تصدیق کنند یا نکنند.
Dragonette می گوید ، همه ما یک رویداد آسیب زای گسترده را تجربه می کنیم و همچنین عواقب طبیعی ضربه را نیز تجربه می کنیم. اگر بتوانیم نسبت به خود و دیگران در مورد این تجربه مشترک ابراز دلسوزی کنیم ، لکه دار شدن سلامت روان در آینده بسیار کمک خواهد کرد.
